Martin Roth (esesman)

Martin Roth
	SS-Hauptscharführer
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1914 ; Ob (Bidingen)↗
Data śmierci	6 lutego 2003
	Przebieg służby
Lata służby	1940–1945
Formacja	Schutzstaffel
Stanowiska	członek załogi Mauthausen-Gusen

Ten artykuł może zawierać nierzetelne źródła.

Informacje oparte na nierzetelnych źródłach mogą zostać usunięte. Zweryfikuj hasło i dodaj przypisy do wiarygodnych, najlepiej recenzowanych publikacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Uwaga: Aby ułatwić pracę, stosuj standardowe parametry z datą: nierzetelne=2024-11

Martin Roth (ur. 11 sierpnia 1914, zm. 6 lutego 2003^[1]^[2]) – zbrodniarz hitlerowski, członek załogi niemieckiego obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen i SS-Hauptscharführer.

Od maja 1940 do kwietnia 1945 był kierownikiem krematorium w obozie głównym Mauthausen. Od marca 1942 brał również udział w masowych morderstwach więźniów za pomocą Cyklonu B w obozowych komorach gazowych, wskutek czego poniosło śmierć niemal 1700 więźniów i jeńców radzieckich. Roth uczestniczył również w egzekucjach przez rozstrzelanie i powieszenie. 24 lipca 1970 został skazany za wyżej wymienione zbrodnie na karę 7 lat pozbawienia wolności przez zachodnioniemiecki sąd w Hagen.

Przypisy

↑ Raffaela Lindorfer: Es ist, als wohne man am Friedhof. [w:] 24 [on-line]. Kurier (czasopismo), 10 2012. [dostęp 2020-01-25]. (niem.).
↑ Sarah Kleinmann: Nationalsozialistische Täterinnen und Täter in Ausstellungen: Eine Analyse in Deutschland und Österreich (Untersuchungen des Ludwig-Uhland-Instituts), Tübinger Vereinig, 2017, ISBN 978-3932512940, S. 188.

Bibliografia

Komory gazowe w Mauthausen (ang.)
Informacje z procesu Martina Rotha (niem.)

[1] Raffaela Lindorfer: Es ist, als wohne man am Friedhof. [w:] 24 [on-line]. Kurier (czasopismo), 10 2012. [dostęp 2020-01-25]. (niem.).

[2] Sarah Kleinmann: Nationalsozialistische Täterinnen und Täter in Ausstellungen: Eine Analyse in Deutschland und Österreich (Untersuchungen des Ludwig-Uhland-Instituts), Tübinger Vereinig, 2017, ISBN 978-3932512940, S. 188.

[1]

[2]