Mateusz Iliak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mateusz Iliak herbu własnego – cześnik trembowelski w latach 1720-1726, sekretarz pieczęci większej koronnej w 1716 roku, miecznik bracławski w 1716 roku.

Wraz z żoną Cecylią z Razickich[1] otrzymał w 1718 roku Klimiec w ziemi przemyskiej. W 1728 roku wraz z drugą żoną Katarzyną Konstancją Zawiszówną nabył wójtostwo w Rokitnie w ziemi lwowskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uruski nazywa ją Rażycką

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Herbarz polski, t. VIII, Warszawa 1905, s. 31.
  • Rodzina herbarz szlachty polskiej, t. V, Warszawa 1908, s. 250.