Mathurin Nago

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mathurin Coffi Nago
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Republiki Beninu
Okres

od 2007
do 2015

Przynależność polityczna

Forces Cauris pour un Bénin Emergent

Minister szkolnictwa wyższego i kształcenia zawodowego Beninu
Okres

od 2006
do 2007

Мathurin Coffi Nagobeniński polityk, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Republiki Beninu od 2007 do 2015 roku. Wcześniej był ministrem szkolnictwa wyższego i kształcenia zawodowego od 2006 do 2007 roku.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Jako kandydat Sojuszu na rzecz Demokracji i Narodowej Solidarności, Nago został wybrany do Zgromadzenia Narodowego w wyborach parlamentarnych w 1995 roku[1]. Zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym do końca parlamentarnej kadencji w 1999 roku i w tym okresie był członkiem komisji planowania, sprzętu i produkcji. Był także dziekanem wydziału nauk rolniczych w Beninie. Został mianowany ministrem szkolnictwa wyższego i kształcenia zawodowego w kwietniu 2006 roku w składzie pierwszego rządu prezydenta Yayi Boni[2]. Przyłączył się do Forces Cauris pour un Bénin Émergent (FCBE), która poparła Boniego w wyborach parlamentarnych w marcu 2007 roku, i został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego. Później, 3 maja 2007 roku, został wybrany jego Przewodniczącym; otrzymał 45 głosów, przeciwko 34 dla Bruno Аmoussou[3]. Nago miał miesiąc na wybór pomiędzy stanowiskiem w rządzie, a zasiadaniem w Zgromadzeniu Narodowym i w końcu wraz z czterema innymi ministrami, którzy zostali wybrani do Zgromadzenia, odszedł z rządu, zgodnie z instrukcjami wydanymi przez Boniego[4].

Nago został wybrany na prezesa Unii na rzecz Postępu i Demokracji (UPD-Gamesu) na pierwszym zwyczajnym zjeździe partii 18 sierpnia 2007 roku[5][6].

Nago ponownie dostał się do Zgromadzenia Narodowego w wyborach parlamentarnych w marcu 2011 roku jako kandydat FCBE[7], Został ponownie wybrany Przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego 21 maja 2011 roku. Było 60 głosów na rzecz jego kandydatury, dwa przeciw, a dwóch głosujących wstrzymało się od głosu[8].

Podczas sporu na temat ewentualnej zmiany Konstytucji Beninu, Nago odszedł z FCBE w lutym 2015 roku i 14 marca 2015 roku uruchomił nowy sojusz partyjny Zjednoczone Siły Demokratyczne (FDU), który zamierzał uczestniczyć w wyborach parlamentarnych w kwietniu 2015 roku[9]. W wyborach, Nago został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego jako kandydat FDU w osiemnastym okręgu wyborczym[10]. Podczas pierwszego posiedzenia Zgromadzenia w nowej kadencji w nocy z 19 na 20 maja 2015 roku[11][12], lider opozycji Adrien Houngbédji został wybrany Przewodniczącym i objął urząd 22 maja, zastępując Nago[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jeune Afrique économie, Groupe Jeune Afrique pour DIFCOM, 1995, s. 193-198 [dostęp 2017-05-21] (fr.).
  2. 1er gouvernement de Yayi Boni au Bénin [online], 9 stycznia 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-09].
  3. BENIN [online], 28 września 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-28].
  4. SONANGNON.NET - L'info sur le Benin [online], 27 września 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27].
  5. SONANGNON.NET - L'info sur le Benin [online], 24 lipca 2011 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-24].
  6. allAfrica.com: Bénin: Mathurin Nago prend les rênes de l'Upd-Gamesu (Page 1 of 1) [online], 26 września 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-26].
  7. Berlos, Assemblée nationale/6ème législature:Liste complète des 83 députés proclamés élus par la Cour [online], www.sonangnon.org [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  8. Berlos, Election du bureau de l’Assemblée nationale, 6ème législature: Mathurin Coffi Nago réélu pour un mandat de 4 ans [online], www.sonangnon.org [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  9. Bénin: le président de l’Assemblée lance son mouvement politique - RFI, „RFI Afrique” [dostęp 2017-05-21] (fr.).
  10. Yao Hervé Kingbêwé, Législatives : liste complète des 83 députés selon la CENA, „La Nouvelle Tribune” [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (fr.).
  11. Bénin: un membre de l’opposition à la tête de l’Assemblée nationale - RFI, „RFI Afrique” [dostęp 2017-05-21] (fr.).
  12. Bénin : l’opposant Adrien Houngbédji porté au perchoir, un revers pour le pouvoir en place, „Le Monde.fr”, 21 maja 2015, ISSN 1950-6244 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (fr.).
  13. Assemblée nationale: Me Adrien Houngbédji s’installe dans son fauteuil - Quotidien La Nation Bénin | L'information et l'actualité [online], 17 czerwca 2015 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-17].