Przejdź do zawartości

Meczet Azimowa w Kazaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meczet Azimowa w Kazaniu
Азимовская мечеть
Zabytek: nr rej. 1610069000[1]
Ilustracja
Widok z zachodu (2023)
Państwo

 Rosja

Republika

 Tatarstan

Miejscowość

Kazań

Wyznanie

islam

Historia
Data budowy

1887–1890

Dane świątyni
Styl

eklektyzm

Budulec

cegła

Stan obecny

czynny

Położenie na mapie Kazania
Mapa konturowa Kazania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Meczet Azimowa w Kazaniu”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Meczet Azimowa w Kazaniu”
Położenie na mapie Tatarstanu
Mapa konturowa Tatarstanu, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Meczet Azimowa w Kazaniu”
Ziemia55°46′09,0″N 49°06′55,5″E/55,769167 49,115417
Multimedia w Wikimedia Commons

Meczet Azimowa[2] w Kazaniu (ros. Азимовская мечеть[1]) – meczet z 2. połowy XIX wieku w Kazaniu, w historycznej dzielnicy Staraja Tatarskaja Słoboda (İske Bistä)(inne języki), przy ul. Fatkułlina 15[3], zabytek o znaczeniu federalnym.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na miejscu dzisiejszej świątyni pierwotnie znajdował się drewniany meczet bez minaretu[4] z 1804 roku[3], z którego korzystali pracownicy zatrudnieni w fabrykach mydła[5]. Drugą świątynią w tym miejscu był drewniany meczet z minaretem wzniesiony w 1851 roku przez kupca Mustafę Azimowa[5]. Obecny meczet wzniósł jego syn, Murtaza Azimow[5]; budowa rozpoczęła się w 1887 roku[5], zakończono ją w 1890 roku[6]. W czasach rządów komunistycznych meczet zamknięto w 1930 roku, po czym urządzono w nim szkołę dla kinooperatorów[5], a od schyłku lat 50 XX w. był wykorzystywany jako kino[5]. Piwnice meczetu przeznaczono na cele mieszkalne[5]. Świątynia została zwrócona wiernym w 1989 roku, w efekcie czego przeprowadzono renowację elewacji i rekonstrukcję wnętrz pod kierownictwem Rafika Bilałowa w 1992 roku[5][4]. Meczet wpisano do rejestru zabytków o znaczeniu federalnym[6].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Autor projektu świątyni nie jest znany[3][4][6]. Wzniesiono ją w stylu narodowo-romantycznego eklektyzmu[3]. Świątynia murowana z cegły[5], podpiwniczona[5]; obecnie pomalowana na bladozielono[5], w czasach sowieckich na czerwono[5]. Wnętrze składa się z dwóch sal[3]. Wnętrze zdobią motywy wschodniomuzułmańskie[3].

Minaret postawiony od strony północnej[3] na osobnym fundamencie, trzypoziomowy[5], o wysokości 51 m[5], z drewnianymi schodami[5]. Na szczycie minaretu umieszczono heksagram(inne języki), tzw. pieczęć Sulejmana[5] (zob. gwiazda Dawida).

Przy meczecie znajduje się dom mułły[3]; świątynię otacza okazałe ogrodzenie[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Widok z południowego zachodu (2023)
    Widok z południowego zachodu (2023)
  • Widok z południa (2023)
    Widok z południa (2023)
  • Okno (2011)
    Okno (2011)
  • Brama w ogrodzeniu (2023)
    Brama w ogrodzeniu (2023)
  • Wejście (2023)
    Wejście (2023)
  • Wnętrze (2023)
    Wnętrze (2023)
  • Medresa (2023)
    Medresa (2023)
  • Dom mułły (2023)
    Dom mułły (2023)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Объект культурного наследия [online], ru-monuments.toolforge.org [dostęp 2023-05-08].
  2. ↑ Kazań jest miastem meczetów. Najpiękniejsze meczety w Kazaniu [online], pl.ruarrijoseph.com [dostęp 2023-05-08].
  3. ↑ a b c d e f g h i Азимовская мечеть: описание, история, фото, точный адрес [online], Тонкости туризма [dostęp 2023-05-08] (ros.).
  4. ↑ a b c Russian mosques. Мечети России. [online], web.archive.org, 7 października 2011 [dostęp 2023-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-07].
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Эдуард Зинатуллин, Мечеть в Казани, которую якобы построил Айзек Азимов | КОШКА /Казань [online], Kazancat, 31 maja 2014 [dostęp 2023-05-08] (ros.).
  6. ↑ a b c Азимовская мечеть в Казани [online], protatarstan.ru [dostęp 2023-05-08].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Meczet_Azimowa_w_Kazaniu&oldid=70525543”