Mediokomputer

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mediokomputer – określenie grupy urządzeń z zakresu małej informatyki[1][2] i średniej techniki obliczeniowej[3], obejmujących małe komputery wraz z zestawem urządzeń zewnętrznych zapewniających obsługę małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie przetwarzania danych lub wchodzące w skład II peryferii dla dużych systemów komputerowych. Pojęcie to stosowano niegdyś w odniesieniu do klasy komputerów obejmujących mikrokomputery i minikomputery, a więc urządzeń o znacznie mniejszej mocy obliczeniowej, wydajności, szybkości, wielkości pamięci operacyjnej i zewnętrznej oraz konfiguracji urządzeń zewnętrznych, a także ceny, w porównaniu do dużych systemów komputerowych (np. Mainframe)[1].

Mediokomputery stosowane były jako jednostki[1]:

  • autonomiczne (system otwarty), czyli samodzielne systemy komputerowe dla przetwarzania niewielkiej ilości danych,
  • półautonomiczne (system mieszany, półotwarty),
  • nieautonomiczne, stanowiąc element przygotowania danych dla dużych systemów komputerowych, tworząc II peryferię dla dużego komputera.

Pojęcie to także stosowane było zamiennie z określeniem Komputer Biurowy, w odniesieniu do wybranych konfiguracji systemów Mera 300[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c E. Niedzielska, Informatyka ..., mediokomputer, s. 607
  2. ↑ E. Niedzielska, Informatyka ..., mała informatyka, s. 606
  3. ↑ E. Niedzielska, Informatyka ..., średnia technika obliczeniowa, s. 654
  4. ↑ E. Niedzielska, Informatyka ..., komputer biurowy, s. 163, 425, 599

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej: Informatyka. Poradnik dla ekonomistów. Wyd. II poprawione i uzupełnione. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1982. ISBN 83-208-0065-X. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mediokomputer&oldid=52834781”