Minikomputer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PDP-11, Minikomputer DEC PDP-11/40
MERA 302, Automat obrachunkowy

Minikomputer – powstały pod koniec lat 50. XX wieku odpowiednik komputera osobistego wykonany na tranzystorach lub układach scalonych małej (SSI) i średniej (MSI) skali integracji. Często był wykonywany jako komputer specjalizowany np. automat obrachunkowy, analizator widma. Wyróżniał się prostą obsługą, niewielkimi wymiarami, modułową budową i nie wymagał klimatyzacji. Początkowo jednostanowiskowy, w miarę wzrostu mocy obliczeniowej przejmował rolę mniejszych maszyn mainframe.

W 1970 roku New York Times dokonał analizy rynku, w której sugerował definicję minikomputera jako maszyny kosztującej poniżej 25 000 dolarów, posiadającej urządzenie wejścia-wyjścia takie jak dalekopis oraz minimum 4 tysiące słów pamięci operacyjnej, która umożliwia uruchamianie programów napisanych w językach wysokiego poziomu, takich jak FORTRAN i BASIC[1].

Kiedy w 1971 r. pojawił się układ Intel 4004, pojęcie „minikomputer” zmieniło znaczenie. Tym mianem zaczęto określać urządzenia będące w środkowym zakresie dostarczanej mocy obliczeniowej, czyli między najmniejszymi komputerami klasy mainframe a mikrokomputerami. Współcześnie termin ten jest już rzadko stosowany, został on zastąpiony przez określenie „komputer klasy średniej” (ang. midrange computer), do których można zaliczyć wyższej klasy maszyny SPARC, Power Architecture i systemy bazujące na procesorach Itanium, budowanych przez firmy odpowiednio Oracle, IBM i Hewlett-Packard.

Za pierwszy minikomputer uważa się PDP-1 z 1959 roku. W Polsce pierwszym (niezrealizowanym) projektem minikomputera był ZAM-11 z 1961 roku.

Do najbardziej rozpowszechnionych maszyn tego typu należały:

Dziedzictwo[edytuj | edytuj kod]

Jakkolwiek minikomputery są dziś gatunkiem wymarłym, ich historia miała znaczący wpływ na rozwój informatyki. Nowoczesny komputer osobisty posiada wiele cech, które pierwotnie rozwinęły się na minikomputerach, zaś najpopularniejsze dziś systemy operacyjne pochodzą bezpośrednio z minikomputerów (np. Unix pierwotnie napisany dla minikomputera PDP) bądź to pośrednio (np. Microsoft Windows NT nawiązujący do rozwiązań technicznych systemu VMS).

Polskie minikomputery[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. William D. Smith. Maxi Computers Face Mini Conflict: Mini Trend Reaching Computers. „New York Times”, 1970-04-05.