Megalopta genalis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Megalopta genalis[1]
Meade-Waldo, 1916
Ilustracja
samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

żądłówki

Nadrodzina

Apoidea

Rodzina

smuklikowate

Podrodzina

smuklikowate właściwe

Plemię

Augochlorini

Rodzaj

Megalopta

Gatunek

Megalopta genalis

Megalopta genalisgatunek pszczoły z rodziny smuklikowatych. Występuje w rejonach tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej[2][3].

Jeden z gatunków pszczół aktywnych nie w dzień, a w nocy; samice zbierają pokarm w dwóch krótkich przedziałach czasowych po zmierzchu oraz przed świtem[4]. Ich oczy są przystosowane do funkcjonowania w słabym oświetleniu – mają większe ommatidia i szersze pręciki wzrokowe. Mimo że są oczami apozycyjnymi, a więc typem oka spotykanym u gatunków dziennych (w przeciwieństwie do oczu superpozycyjnych, charakterystycznych dla gatunków nocnych[5]), są 27-krotnie bardziej wrażliwe na światło niż u porównywanych w badaniach pszczoły miodnej i Lasioglossum leucozonium[6]. Ta nietypowa dla pszczół oraz stosunkowo krótka pora aktywności prawdopodobnie jest przyczyną tego, że Megalopta genalis jest pod stosunkowo małą presją (aktywnych w większości o innych porach) pasożytów gniazdowych[7][8].

Gniazda budowane są w martwym drewnie[4]. Część samic prowadzi samotny tryb życia, pozostałe są społeczne i tworzą kolonie złożone z królowej i kilku robotnic[7]. W społecznych gniazdach tego gatunku zaobserwowano trofalaksję (karmienie dominującej samicy przez podporządkowane jej samice powracające z pokarmem, jak również innych samic przez tę dominującą). Jest to rzadko obserwowane zjawisko u pszczół smuklikowatych[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Megalopta genalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. M.S. Engel, A new nocturnal bee of the genus Megalopta, with notes on other Central American species (Hymenoptera: Halictidae), „Mitt. internat. entomol.”, 31 (1/2), 2006, s. 37 - 49.
  3. Eric Warrant, Magnus Oskarsson, Henrik Malm, The Remarkable Visual Abilities of Nocturnal Insects: Neural Principles and Bioinspired Night-Vision Algorithms, „Proceedings of the IEEE”, 102 (10), 2014, s. 1411–1426, DOI10.1109/JPROC.2014.2332533, ISSN 1558-2256 [dostęp 2022-03-07].
  4. a b WILLIAM T. WCISLO i inni, The evolution of nocturnal behaviour in sweat bees, Megalopta genalis and M. ecuadoria (Hymenoptera: Halictidae): an escape from competitors and enemies?, „Biological Journal of the Linnean Society”, 83 (3), 2004, s. 377–387, DOI10.1111/j.1095-8312.2004.00399.x, ISSN 0024-4066 [dostęp 2022-03-06].
  5. oczy superpozycyjne - Encyklopedia Leśna [online], www.encyklopedialesna.pl [dostęp 2022-03-07].
  6. Birgit Greiner, Willi A. Ribi, Eric J. Warrant, Retinal and optical adaptations for nocturnal vision in the halictid bee Megalopta genalis, „Cell and Tissue Research”, 316 (3), 2004, s. 377–390, DOI10.1007/s00441-004-0883-9, ISSN 1432-0878 [dostęp 2022-03-07] (ang.).
  7. a b Adam Smith i inni, Effects of social organization and resource availability on brood parasitism in the facultatively social nocturnal bee Megalopta genalis, „Insectes Sociaux”, 65 (1), 2018, s. 85–93, DOI10.1007/s00040-017-0590-7, ISSN 1420-9098 [dostęp 2022-03-07] (ang.).
  8. WILLIAM T. WCISLO i inni, The evolution of nocturnal behaviour in sweat bees, Megalopta genalis and M. ecuadoria (Hymenoptera: Halictidae): an escape from competitors and enemies?, „Biological Journal of the Linnean Society”, 83 (3), 2004, s. 377–387, DOI10.1111/j.1095-8312.2004.00399.x, ISSN 0024-4066 [dostęp 2022-03-07].
  9. W.T. Wcislo, V.H. Gonzalez, Social and ecological contexts of trophallaxis in facultatively social sweat bees, Megalopta genalis and M. ecuadoria (Hymenoptera, Halictidae), „Insectes Sociaux”, 53 (2), 2006, s. 220–225, DOI10.1007/s00040-005-0861-6, ISSN 1420-9098 [dostęp 2022-03-24] (ang.).