Metoda opcji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metoda opcji (także: metoda Son-Rise, metoda Kaufmann’ów, ang. The Son-Rise Programm[1]) – jedna z mniej popularnych intensywnych metod terapeutycznych stosowanych w toku terapii autyzmu[2] i zaburzeń z jego spektrum, zespołu Aspergera, PDD, jak również innych trudności rozwojowych, nauczana w Amerykańskim Centrum Terapii Autyzmu w Sheffield (Massachusetts)[1]. Podwaliną metody jest wiara w potencjał własnego dziecka i jego bezwarunkowa akceptacja, niezależnie od tego, jakie zachowania są przez dane dziecko prezentowane[3].

Twórcami metody od 1994 byli Barry i Suzi Kaufman, którzy wyszki od poszukiwań metod leczenia własnego syna, Rauna. Mottem metody jest kochać kogoś to znaczy być z nim szczęśliwym. Metoda łączy w sobie terapię z filozofią opracowania własnego, domowego programu terapeutycznego skoncentrowanego na dziecku. Zakłada, że najlepszym źródłem wiedzy i informacji dla dziecka są rodzice, co sprawia, że jest ukierunkowany również na nich. Rodzice są nauczani konkretnych technik i narzędzi, po to, by stać się najlepszymi nauczycielami dla swoich dzieci.

Metoda bazuje na ośmiu głównych założeniach:

  1. Bądź kochający i akceptujący (miłość do dziecka takiego, jakim jest, a nie jakim powinno by być).
  2. Nie osądzaj i nie oceniaj zachowań dziecka (brak etykietowania i oceniania zachowań).
  3. Energia, emocje, entuzjazm, czyli 3c (całkowite zaangażowanie i entuzjazm dla działań).
  4. Jesteśmy szczęśliwym detektywem (ciągłe wnikliwe obserwowanie dziecka celem zrozumienia jego zachowań).
  5. Jesteśmy obecni tu i teraz (koncentracja na chwili obecnej bez obaw o przyszłość i przeszłość).
  6. Jesteśmy wdzięczni za wszystkie dokonania dziecka (bez względu na postęp należy być zadowolonym z każdej interakcji).
  7. Uwierz w swoje dziecko (wiara w możliwości dziecka, inspiracja do przełamywania ograniczeń).
  8. Jesteśmy bardzo elastyczni (podążanie za dzieckiem, odrzucanie nieefektywnych metod, pogłębianie efektywnych)[2].

Metoda jest trudnym sposobem realizowania terapii opartej na relacji z drugą osobą. Nawet osoby spoza grona zwolenników wskazują, że niektóre elementy warto wykorzystywać w zakresie wspomagania innych metod terapeutycznych w spektrum autyzmu, a uwagi na kluczowe w tej chorobie ukierunkowanie na relacje[3].

W Polsce metoda została rozpropagowana dzięki fundacji Być Bliżej Siebie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Metoda Opcji [online], Nie-Grzeczne Dzieci, 21 maja 2012 [dostęp 2020-10-30].
  2. a b Ewelina Prędka-Pawlun, Ćwiczenia dla dzieci autystycznych cd., w: Remedium, nr 2(285)/2017, s. 10-11, ISSN 1230-7769
  3. a b c U Rauna Kaufmana wykryto bardzo głęboki autyzm [online], Silni w chorobie [dostęp 2020-10-30] (pol.).