Międzynarodowy Efekt Fishera

Zgodnie z Międzynarodowym Efektem Fishera wzrost (spadek) oczekiwanej stopy inflacji krajowej spowoduje proporcjonalny wzrost (spadek) krajowych nominalnych stóp procentowych. Krajowa stopa procentowa jest więc zależna od realnej stopy procentowej i oczekiwanej stopy inflacji. Analogicznie, stopa procentowa za granicą jest zależna od realnej stopy procentowej za granicą i oczekiwanej stopy inflacji za granicą, a więc różnice między stopami procentowymi w kraju i za granicą są proporcjonalne do różnic w stopach inflacji w kraju i za granicą.

Efekt Fishera sugeruje, że różnice nominalnych stóp procentowych między krajami powinny odzwierciedlać różnice w inflacji powiększone o realną stopę procentową. Jeśli tak się nie dzieje stwarza to okazję do arbitrażu.

Stopa zmiany kursu walutowego zależy więc od różnic między krajową i zagraniczną nominalną stopą procentową:

${\frac {S_{t}}{S_{o}}}={\frac {1+I_{a}}{1+I_{b}}}$

po przekształceniu:

${\frac {S_{t}-S_{o}}{S_{o}}}={\frac {I_{a}-I_{b}}{1+I_{b}}}$

gdzie:

• I_a – nominalna roczna stopa procentowa w kraju A
• I_b – nominalna roczna stopa procentowa w kraju B
• S_o – kurs walutowy B/A
• S_t – oczekiwany kurs walutowy B/A za rok