Przejdź do zawartości

Miękisz wodny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Miękisz wodny, miękisz wodonośny, tkanka wodnatkanka wyspecjalizowana w gromadzeniu i przechowywaniu wody[1], zbudowana z cienkościennych komórek zawierających duże wakuole z zawartymi wewnątrz substancjami śluzowymi i pektynami, które pęczniejąc pod wpływem wody zatrzymują dużą jej ilość i zmniejszają szybkość jej oddawania. Występuje najczęściej u sukulentów, może znajdować się w różnych częściach rośliny: łodygach (kaktusy i niektóre wilczomlecze), liściach (aloes, agawa[2], grubosz), rzadziej w korzeniach.

Tkanka wodna w liściach jest zwykle wielowarstwową epidermą, w której pierwsza warstwa komórek ma budowę charakterystyczną dla tej tkanki. Kolejne warstwy komórek mają cienkie celulozowe ściany, łatwo ulegające rozciąganiu podczas gromadzenia wody[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 125-126. ISBN 83-01-13953-6.
  2. a b Malinowski Edmund: Anatomia roślin. warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 289-291.