Michał Teodor Mendys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Teodor Mendys
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1892
Jasło

Data i miejsce śmierci

1944
Warszawa

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia, mediewistyka, archiwistyka
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1924 – nauki humanistyczne
Uniwersytet Lwowski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Michał Teodor Mendys (ur. 28 sierpnia 1892 w Jaśle, zm. 1944 w Warszawie) – polski historyk, mediewista i archiwista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Franciszka i Magdaleny z Konckich. Ukończył gimnazjum w Jaśle, a w 1913 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. W 1917 został powołany do armii austriackiej. Absolwent historii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1924 pod kierownictwem Stanisława Zakrzewskiego uzyskał stopień doktora (Władysław II na wygnaniu 1146–1159). Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W latach 1929–1931 pełnił funkcję naczelnika wydziału w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego. W latach 30. był dyrektorem departamentu szkolnictwa średniego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1935 został dyrektorem Archiwum Skarbowego w Warszawie.

Zginął w powstaniu warszawskim. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 25-17-21)[1].

Był żonaty był z Janiną Zofią z Frenklów.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Podejrzane listy Eugenjusza III w sprawach Władysława II, Lwów: Towarzystwo Historyczne 1924[2].
  • Udział Władysława II w krucjacie roku 1147, Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1927[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-10-28].
  2. Michał Teodor Mendys, Podejrzane listy Eugenjusza III w sprawach Władysława II, Lwów: Towarzystwo Historyczne, 1924.
  3. Michał Teodor Mendys, Udział Władysława II w krucjacie roku 1147, Lwów: nakł. i dr. Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1927.
  4. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi w dziedzinie rozwoju i ustroju szkolnictwa ogólno-kształcącego”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]