Michał z Ulumbo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał
ilustracja
Data śmierci

VI w.

Czczony przez

Gruziński Kościół Prawosławny

Wspomnienie

7/20 maja

Szczególne miejsca kultu

Gruzja

Michał z Ulumbo (zm. VI w.) – święty mnich chrześcijański.

Według hagiografii pochodził z Syrii. W młodości dołączył do klasztoru założonego przez mnicha Jana i razem z nim opuścił pustynię w Syrii jako jeden z dwunastu wybranych uczniów[1]. Razem z innymi mnichami z wspólnoty kierowanej przez Jana żył następnie na górze Zaden (późniejsza Zedazeni), uznawany przez miejscową ludność za świętego ascetę i cudotwórcę[2]. Następnie na polecenie Jana opuścił górę, by razem z mnichami Dawidem, Szio, Tadeuszem ze Stepancmindy, Pirosem i Izydorem udał się do Kartlii, gdzie działał już inny uczeń Jana, biskup Ise z Cilkani[3]

Hagiografia prawosławna nazywa go "wzorem czystej prawdy i życia z nią w zgodzie". Prowadził działalność misyjną w północnej Kartlii. Zmarł w założonym przez siebie klasztorze w Ulumbo[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 34, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  2. Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 37, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  3. Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 40, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  4. Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 42, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.