Michaił Prozorow
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 października 1860 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1914 |
Michaił Prozorow (ur. 30 października 1860 w Würzburgu, zm. po 1914 roku) – rosyjski architekt związany z Wilnem, autor licznych budowli w stolicy Litwy, m.in. kienesy karaimskiej oraz budynku Rosyjskiego Banku Państwowego przy dawnej ulicy Mickiewicza.
Ukończył szkołę realną w Wilnie, po czym kształcił się w Instytucie Cywilnej Inżynierii w Petersburgu. W 1890 roku otrzymał nominację na naczelnego architekta prawosławnej eparchii wileńskiej i litewskiej.
Zaprojektował ponad 50 budynków na terenie Wilna – w tym liczne świątynie prawosławne (cerkiew na Zwierzyńcu, 1900-03, cerkiew św. Aleksandra Newskiego, cerkiew św. Michała Archanioła[1]), kienesę karaimską (1911). Wsławił się też projektowaniem budynków użyteczności publicznej, m.in. sądów na Łukiszkach (1895-97), Azowo-Dońskiego Banku czy Rosyjskiego Banku Państwowego przy Prospekcie Georgijewskim 3 (w II RP ul. Mickiewicza, obecnie Giedymina).
Jego budowle wyrażają ducha modernizmu oraz monumentalnego neoklasycyzmu, nie brak w nich również elementów secesyjnych.
Prozorow był zaangażowany w życie rosyjskiej społeczności Wilna – w latach 1901-14 sprawował mandat radnego lokalnej Rady Miejskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6, s.98
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jackiewicz M. (red.): Encyklopedia Ziemi Wileńskiej: tom 4. Architektura. Dzieła i twórcy od XVI w. do 1945 r.. Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, 2006. ISBN 83-87865-54-0.