Michaił Igolnikow
Wygląd
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Michaił Siergiejewicz Igolnikow (ros. Михаил Сергеевич Игольников, ur. 15 października 1996) – rosyjski judoka. Olimpijczyk[2] z Tokio 2020, gdzie zajął piąte miejsce w wadze średniej i piąte w drużynie[3].
Uczestnik mistrzostw świata w 2018 i 2023. Startował w Pucharze Świata w 2017 i 2019[4]. Mistrz Europy w 2018 i 2020; trzeci w 2021. Wygrał igrzyska wojskowe w 2019. Trzeci na MŚ wojskowych w 2021. Triumfator igrzysk młodzieży w 2014. Mistrz Rosji w 2011, 2012 i 2014 i brązowy medalista w 2010, 2013 roku[5].
Konkurencja | Eliminacje | Finały | Klas. końcowa | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Przeciwnik I | Przeciwnik II | 1/4 | 1/2 | o 3 miejsce | Miejsce | |
90 kg[6] | Celtus Dossou Yovo (BEN) Z |
Məmmədəli Mehdiyev (AZE) Z |
Nikoloz Sherazadishvili (ESP) Z |
Lasha Bekauri (GEO) P |
Krisztián Tóth (HUN) P |
5. |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Дзюдо [online], Infosport.ru [dostęp 2022-01-06] (ros.).
- ↑ Information [online], Olympics.com [dostęp 2022-01-06] (ang.).
- ↑ Biographical information [online], Olympedia.org [dostęp 2022-01-06] (ang.).
- ↑ Judoka [online], Judoinside.com [dostęp 2022-01-06] (ang.).
- ↑ Judoka [online], Judoinside.com [dostęp 2022-01-06] (ang.).
- ↑ Head-to-heads [online], Ijf.org [dostęp 2022-01-06] (ang.).