Michaił Borodin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Borodin
Михаил Маркович Бородин
Ilustracja
Imię i nazwisko po urodzeniu

Michaił Markowicz Gruzenberg

Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1884
Janowicze

Data i miejsce śmierci

29 maja 1951
Moskwa

Przynależność polityczna

WKP(b)

Michaił Markowicz Borodin (ros. Михаил Маркович Бородин), właśc. Michaił Markowicz Gruzenberg (ros. Михаил Маркович Грузенберг)[1] (ur. 27 czerwca?/9 lipca 1884 w Janowiczach, zm. 29 maja 1951 w Moskwie) – działacz Kominternu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Borodin urodził się na terenie dzisiejszej Białorusi w rodzinie żydowskiej. Do partii bolszewickiej wstąpił w 1903 roku[1]. W 1907 został aresztowany i rok później deportowany do Stanów Zjednoczonych. Po rewolucji październikowej powrócił do Związku Radzieckiego, gdzie od 1918 roku pracował w wydziale spraw zagranicznych. W latach 1919–1922 był agentem Kominternu w Meksyku, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Pomiędzy 1923 a 1927 Borodin był agentem Międzynarodówki w Chinach, gdzie organizował dostawy radzieckiej broni dla rządu Kuomintangu w prowincji Guangdong. Był wówczas także doradcą Sun Jat-sena, do Kuomintangu wprowadził leninowską strukturę i propagował zjednoczony front[2]. Po jego śmierci w 1925 roku Borodin musiał uchodzić z Chin przed czystkami Czang Kaj-szeka. W 1928 powrócił do Związku Radzieckiego, gdzie redagował czasopismo Moscow News.

W 1949 został oskarżony o wrogość wobec Związku Radzieckiego i zesłany do gułagu na Syberii, gdzie zmarł dwa lata później. Pośmiertnie rehabilitowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 386. ISBN 83-88542-68-0.
  2. Jonathan Fenby: Czang Kaj-Szek i jego Chiny. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, brak daty, s. 7. ISBN 978-83-245-8961-6.