Przejdź do zawartości

Microsoft Exchange Server

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Microsoft Exchange
Microsoft Exchange

Microsoft Exchange – system pocztowy przeznaczony dla systemów Windows NT.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kolejne wersje oferują coraz większą ilość usług oraz gwarantują wyższy poziom skalowalności.

Wersje 4.x i 5.x

[edytuj | edytuj kod]

System Microsoft Exchange istnieje na rynku od wersji 4.0. Kolejne wersje to 5.0 i 5.5. Do wersji 5.5 system przeznaczony był dla systemów Windows NT w wersjach 3.x i 4.0.

Wersja 6.0 (2000)

[edytuj | edytuj kod]

Następcą wersji 5.5 była wersja 6.0 znana na rynku jako Exchange 2000. Wersja ta przeznaczona jest tylko dla systemu Windows 2000 Server – nie może być instalowana na wcześniejszych wersjach systemu Windows NT (brak usługi katalogowej Active Directory oraz inne ograniczenia). Istnieją też formalne przeszkody przed instalacją w systemie Windows Server 2003, choć instalacja ta jest możliwa do przeprowadzenia.

Wersja 2003 (6.5)

[edytuj | edytuj kod]

Po wersji Exchange 2000 następną jest Exchange 2003 (wewnętrznie 6.5). Wersja ta podobnie jak poprzednia uzależniona jest od obecności usługi katalogowej, można jednak instalować ją w systemach Windows 2000 i Windows 2003.

Exchange 2007

[edytuj | edytuj kod]

Następcą wersji Exchange 2003 jest Exchange 2007, oznaczony wcześniej nazwą kodową „Exchange 12". Został on oficjalnie wydany w lutym 2007 roku. Wersja produkcyjna tego serwera pocztowego jest przeznaczona jedynie dla procesorów 64-bitowych (w odróżnieniu od testowej, dostępnej również dla procesorów 32-bitowych).

Exchange 2010

[edytuj | edytuj kod]

Kolejna wersja serwera Exchange wydana jako wersja RTM (Release to manufacturing) w maju 2009 r. W porównaniu do poprzednich wersji zmieniony został m.in. system klastrowania, sposób zarządzania uprawnieniami (wprowadzono granularne nadawanie uprawnień - RBAC).

Exchange 2013

[edytuj | edytuj kod]

11 października 2012 roku Microsoft wydał serwer Exchange w wersji 2013. Najważniejsze z nowych funkcji to interfejsy typu webmail (Outlook Web App) przystosowane dla komputerów biurkowych, tabletów i telefonów, a także nowy panel administratora obsługiwany z przeglądarki internetowej. Ponadto wprowadzono m.in. integrację z Microsoft SharePoint oraz obsługę macierzy dyskowych o pojemnościach do 8 TB.[1]

Exchange 2016

[edytuj | edytuj kod]

Kolejna wersja serwera Exchange upubliczniona w wersji Preview 22 lipca 2015, a jako wersja RTM 1 października 2015 r. Zapowiadany koniec cyklu wsparcia tej wersji to koniec 2020, a rozszerzonego wsparcia koniec 2025 roku.

Exchange 2019

[edytuj | edytuj kod]

Najnowsza odsłona serwera pocztowego Exchange zaprezentowana na koniec lipca 2018 roku. Exchange w wersji RTM został wydany 22 października 2018.

Wydanie wersji RTMowej wiązało się z zabawną wpadką Microsoftu. Stało się tak ponieważ w dniu wydania Exchange 2019 administratorzy i testerzy nie mieli możliwości zainstalować oprogramowania ze względu na brak kompatybilnego z nim systemu operacyjnego - Microsoft kilka dni wcześniej uniemożliwił pobieranie plików instalacyjnych Windows Server 2019, który jest wymagany do zainstalowania najnowszej wersji Exchange.

Ogólny opis systemu

[edytuj | edytuj kod]
  • kalendarz i planowanie spotkań dla zespołu
  • szyfrowanie i podpisywanie poczty z wykorzystaniem kluczy publicznych/prywatnych
  • foldery publiczne
  • filtry antyspamowe
  • praca w konfiguracjach klastrowych

Kalendarz i planowanie spotkań

[edytuj | edytuj kod]

Szyfrowanie podpisywanie poczty

[edytuj | edytuj kod]

Foldery publiczne

[edytuj | edytuj kod]

Filtry antyspamowe

[edytuj | edytuj kod]

Od samego początku systemu Exchange stos SMTP był rozbudowywany o kolejne zabezpieczenia antyspamowe, a w wersji 2003 z zestawem poprawek nr 2 (SP2) integralną częścią systemu jest konfigurowalny filtr antyspamowy. Istnieje wiele opcjonalnych rozwiązań antyspamowych dla MS Exchange: Barracuda Spam Firewall, BrightMail AntiSpam, SecurityGateway, SpamWall.

Konfiguracja klastrowa

[edytuj | edytuj kod]

Obsługiwane protokoły

[edytuj | edytuj kod]

Serwer Exchange od początku zorientowany był na dostęp zarówno przy pomocy klasycznych klientów pocztowych (przy pomocy SMTP/POP3, później IMAP4), jak i klientów dedykowanych (Microsoft Outlook). Pełną funkcjonalność można osiągnąć dopiero wykorzystując klienta dedykowanego lub zbliżony poziom dostępu przy pomocy przeglądarki internetowej (usługa OWA – Outlook Web Access).

Protokoły komunikacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Protokoły dostępu dla użytkowników

[edytuj | edytuj kod]
  • POP3
  • IMAP4
  • HTTP – dostęp web (Outlook Web Access)
  • SMTP
  • MAPI w tym wersja RPC over HTTP, czyli tunelowanie RPC w kanale HTTP

Exchange Online

[edytuj | edytuj kod]

Microsoft Exchange Online to oprogramowanie udostępniające funkcjonalność porównywalną z tradycyjnym serwerem Exchange hostowaną w chmurze. Administracja usługą odbywa się za pośrednictwem interfejsu WWW. Exchange Online został wprowadzony w roku 2005, a w roku 2011 dodano funkcjonalności serwera Exchange w wersji 2010. [2]

Systemy pocztowe z porównywalną funkcjonalnością

[edytuj | edytuj kod]

Podobne funkcjonalnie systemy to: Lotus Domino Server, Novell GroupWise, MDaemon, Zimbra.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The New Exchange Reaches RTM! – You Had Me At EHLO… [online], blogs.technet.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  2. IT Books | SQL Server Books Online | Microsoft Press Books [online], www.microsoft.com [dostęp 2018-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]