Miednice płaskie

Miednice płaskie (łac. pelves planae) – spośród nich wyróżnia się dwa typy miednic: miednice płaskie zwykłe oraz płaskie krzywicze. Etiologia-krzywica – jedynie w pierwszym typie nie stwierdza się wyraźnych śladów przebytej krzywicy.

Miednica płaska zwykła

Miednica płaska zwykła charakteryzuje się cechami:

• Skrócony wymiar prosty we wchodzie.
• Wymiar poprzeczny większy od przeciętnego.
• Kość krzyżowa wysunięta ku przodowi, wklinowana między kości biodrowe, co powoduje zmniejszenie wszystkich wymiarów prostych.
• Podwójny wzgórek kości krzyżowej: utworzony przez ostatni kręg lędźwiowy i znajdujący się bliżej spojenia łonowego.
• Wymiar sprzężnej prawdziwej nie mniejszy niż 8,5 cm.

Miednica płaska krzywicza

Miednica płaska krzywicza powstaje we wczesnym dzieciństwie na tle przebytej krzywicy. Kształt zbliżony do kształtu miednicy płaskiej. Najczęściej powoduje krzywicę w dzieciństwie i późne rozpoczęcie chodzenia dziecka.

Objawy

W badaniu widoczne:

• skrzywienie kończyn dolnych
• skrzywienie kręgosłupa
• różaniec krzywicy
• krótkie nogi
• kwadratowy kształt głowy
• trójkątny kształt czworoboku Michaelisa

Bibliografia

• Michał Troszyński. Położnictwo Ćwiczenia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, 2009

Linki zewnętrzne

• Postępowanie położnicze u kobiet z miednicą patologiczną w położnictwie europejskim przed rozszerzeniem wskazań do cięcia cesarskiego (XVIII w. – pierwsza połowa XX w.)