Migotanie światła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Migotanie światła (ang. flicker) – wrażenie niestabilności postrzegania wzrokowego spowodowane przez bodziec świetlny, którego luminancja lub rozkład spektralny zmienia się w czasie. Zmiany luminancji źródeł światła powodują wahania napięcia[1]. Powyżej pewnej granicy migotanie staje się uciążliwe. Uciążliwość rośnie bardzo szybko wraz ze wzrostem amplitudy wahań. przy pewnych częstościach nawet bardzo małe amplitudy mogą być uciążliwe[2].

Poziom dyskomfortu spowodowanego migotaniem światła, wyznaczany jest metodą pomiarową migotania UIE-IEC i określany za pomocą dwóch współczynników[3]:

  • Wskaźnik krótkotrwałego migotania światła (ang. short-term flicker severity value) –
  • Wskaźnik długotrwałego migotania światła (ang. long-term flicker severity value) –

Te dwie wartości tworzą bezwymiarowe jednostki zaakceptowane przez międzynarodową społeczność naukową.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Electropedia IEV ref 841-26-83, IEV ref 604-01-26.
  2. PN-EN 50160:2010 Parametry napięcia zasilającego w publicznych sieciach elektroenergetycznych.
  3. Hanzelka Z.: Jakość enegii elektrycznej – Wahania napięcia.