Miniatura szachowa
Miniatura szachowa – partia szachów wygrana przez jedną ze stron w debiucie, czyli w kilku lub kilkunastu posunięciach. Zwycięstwo w tak wczesnym stadium partii jest zawsze skutkiem błędu przeciwnika - jego pomyłki lub nieznajomości teorii.
Przegrane w miniaturach zdarzają się nawet najwybitniejszym szachistom. W 1988 roku Viswanathan Anand musiał poddać partię już po sześciu posunięciach, ponieważ nie sprawdził wcześniej fałszywej nowinki, umieszczonej w Šahovskim Informatorze[1]. Pomyłka w kolejności posunięć kosztowała Wiktora Korcznoja natychmiastową przegraną w partii z Aleksandrem Morozewiczem na olimpiadzie w 2004 roku[2].
Kwestią umowną jest, przez ile ruchów może trwać partia, aby można ją było nazwać miniaturą. Kiedyś za limit uznawano 20 posunięć, później 25. Anatolij Karpow w swojej książce "50 miniatur mistrzów świata" podniósł górną granicę do 30[3].
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |              | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 | | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
A.Morozewicz - W.Korcznoj, Calvia 2004[edytuj | edytuj kod]
- 1. e4 e5
- 2. Sf3 Sc6
- 3. Gb5 a6
- 4. Ga4 Sf6
- 5. d3 b5
- 6. Gb3 Gc5
Czarne unikają dobrze znanego wariantu zamkniętego partii hiszpańskiej, powstającego po 6. .. Ge7. Ruch w partii jest bardziej agresywny, ale nie jest nowością. Grywano w ten sposób już w XIX wieku.
- 7. Sc3 d6
- 8. Sd5 Sg4
Ostatni ruch czarnych jest nowinką. Obaj przeciwnicy, znani z bezkompromisowej gry, chętnie zeszli z utartych szlaków.
- 9. 0-0 Sa5
- 10. Gg5 f6
- 11. Gd2 (diagram 1)
Prawdopodobnie Korcznoj widział przyjemną dla czarnych pozycję, powstającą po 11...c6 12.Sc3 Sxb3 13.axb3, lecz wybrał złą kolejność posunięć.
- 11... Sxb3
- 12. axb3 c6??
- 13. Ga5! (diagram 2)
Białe nie muszą wycofywać skoczka, ponieważ kolumna a została otwarta i goniec może bezpiecznie zaatakować czarnego hetmana. Czarne poddały się, ponieważ straty są nieuniknione. Po 13...Hd7 nastąpiłoby klasyczne podwójne uderzenie 14.Sc7+ ze zdobyciem wieży, a pojmanie przez czarne białego skoczka będzie je jeszcze kosztować dwa piony (np. 14...Kf8 15.Sxa8 Hb7 16.Sc7 Gb6 17.Sxa6 Hxa6 18.Gb4 Hb7 19.Gxd6+).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alonso Zapata vs Viswanathan Anand, Biel 1988, 1-0
- ↑ Alexander Morozevich vs Viktor Korchnoi, 36th Olympiad 2004, 1-0
- ↑ Krzysztof Pytel, Jak wygrać miniaturkę?, Warszawa: Penelopa, 2002, ISBN 83-86407-41-7.