Minicze (obwód grodzieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Minicze
Мінічы
Миничи
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

świsłocki

Sielsowiet

Chaniewicze

Populacja
• liczba ludności


76
(2009)

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Minicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Minicze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Minicze”
Ziemia52°54′19″N 24°29′39″E/52,905278 24,494167

Minicze (biał. Мінічы, Miniczy; ros. Миничи, Miniczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie świsłockim, w sielsowiecie Chaniewicze, nad Zelwianką i przy drodze republikańskiej R98.

W pobliżu wsi przebiega granica Parku Narodowego „Puszcza Białowieska”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. wieś i chutor położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie wołkowyskim, w gminie Hornostajewicze.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Porozów[1]. W 1921 wieś liczyła 44 mieszkańców, zamieszkałych w 24 budynkach[a]. Folwark liczył zaś 8 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach. Obie miejscowości zamieszkiwali wyłącznie Białorusini wyznania prawosławnego[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. faktycznie zamieszkałych było 10 budynków

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom V – Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]