Ministerstwo Gospodarki Komunalnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ministerstwo Gospodarki Komunalnej – urząd ministra, centralny organ administracji rządowej, członek Rady Ministrów, powołany w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z gospodarką komunalną.

Powołanie urzędu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1950 r. o zmianie organizacji naczelnych władz państwowych w zakresie gospodarki komunalnej i administracji publicznej powołano nowy urząd w miejsce zniesionego urzędu Ministra Administracji Publicznej[1].

Zakres działania urzędu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów do zakresu działania Ministra Gospodarki Komunalnej należały sprawy[2]:

  • polityki mieszkaniowej i zwierzchniego nadzoru nad gospodarką budynkami mieszkalnymi, z zastrzeżeniem dotychczasowej właściwości Ministerstwa Budownictwa w stosunku do nowo wznoszonych budowli,
  • zarządu terenami w osiedlach i współdziałania z Ministerstwem Budownictwa w gospodarce terenami w osiedlach,
  • gospodarki budynkami państwowymi z wyjątkiem budynków, znajdujących się w zarządzie lub użytkowaniu innych władz naczelnych albo podległych im urzędów, przedsiębiorstw, zakładów i instytucji,
  • przedsiębiorstw remontowo-budowlanych,
  • ochrony przeciwpożarowej i kominiarstwa,
  • budowy, urządzenia i utrzymania dróg, ulic, placów, mostów, wiaduktów i innych obiektów, służących komunikacji w osiedlach, z wyjątkiem jezdni dróg przelotowych oraz mostów i wiaduktów na tych drogach w osiedlach wiejskich i w miastach nie stanowiących powiatów,
  • oświetlania ulic i placów publicznych,
  • parków, zieleńców, ogrodów zoologicznych, ogródków działkowych i terenów sportowych, z wyjątkiem stadionów i hal sportowych znajdujących się w bezpośrednim zarządzie Głównego Komitetu Kultury Fizycznej,
  • gospodarstw rolnych, leśnych, ogrodowych i rybnych, mających znaczenie terenów zielonych dla miast albo związanych z utrzymywaniem takich terenów,
  • przedsiębiorstw, zakładów i innych urządzeń służących do komunikacji w osiedlach,
  • zaopatrzenie w wodę ludności miast i osiedli oraz ludności gromad, z urządzeń grupowych i zbiorowych, jeżeli urządzenia te są przeznaczone jednocześnie do zaopatrywania w wodę ludności miasta lub osiedli lub jeżeli specjalne przepisy nakładają obowiązek budowy, odbudowy, rozbudowy, utrzymania i eksploatacji na organy gospodarki komunalnej,
  • kąpielisk i pralni,
  • urządzeń kanalizacyjnych i innych służących do oczyszczania i asenizacji osiedli,
  • zaopatrzenia ludności w gaz i elektryczność,
  • urządzeń zbiorowego ogrzewania,
  • hoteli i zajazdów, z wyjątkiem hoteli przekazanych w zarząd P. B. P. „Orbis”,
  • grobownictwa,
  • przedsiębiorstw przemysłowych i usługowych, służących wyłącznie lub głównie do realizacji zadań, leżących w zakresie działania Ministra Gospodarki Komunalnej,
  • sprawy rzeźni publicznych, targowisk, hal targowych i targowisk zwierzęcych.
  • inne sprawy urządzenia osiedli, o ile w myśl szczególnych przepisów nie należą do zakresu działania innych ministrów.

Zniesienie urzędu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1972 r. o zniesieniu urzędu Ministra Gospodarki Komunalnej zlikwidowano urząd[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 19 kwietnia 1950 r. o zmianie organizacji naczelnych władz państwowych w zakresie gospodarki komunalnej i administracji publicznej. Dz. U. 1950 nr 19, poz. 156.
  2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Gospodarki Komunalnej oraz w sprawie określenia władz naczelnych, do których właściwości przechodzą sprawy, należące dotychczas do zakresu działania Ministra Administracji Publicznej. Dz. U. 1950 nr 26, poz. 233.
  3. Ustawa z dnia 29 marca 1972 r. o zniesieniu urzędu Ministra Gospodarki Komunalnej. Dz. U. 1972 nr 11, poz. 78.