Missionarie di Gesù Eterno Sacerdote

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Misjonarki Jezusa Wiecznego Kapłana
Skrót zakonny

MGES

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Margherita Maria Guaini

Data zatwierdzenia

8 grudnia 1975

Liczba członków

214 (2011)

Strona internetowa
Zegar eucharystyczny z modlitwą: O Jezu Eucharystyczny, Miłości nasza, Ciebie ofiarujemy Miłosiernemu Ojcu, przez pośrednictwo Maryi, w każdej Mszy Świętej

Misjonarki Jezusa Wiecznego Kapłana – żeńskie zgromadzenie zakonne na prawie papieskim, członkinie zgromadzenia posługują się skrótem  M.G.E.S.[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zgromadzenie zostało założone przez Małgorzatę Marię Guaini, która w 1945 roku opuściła klasztor Sióstr Miłosierdzia w Brescii i wraz z czterema współtowarzyszkami zamierzała założyć nową wspólnotę zakonną o charakterze klauzurowym[2].

Po spotkaniu z biskupem Janem Montini (późniejszym papieżem Pawłem VI), fundatorka postanowiła założyć zgromadzenie sióstr prowadzących życie czynne. W 1946 roku wspólnota zakonna osiadła w Matera, gdzie siostry otrzymały habit zakonny z rąk biskupa miejsca Wincentego Cavalla[2].

Fundatorka w 1953 r. przeniosła się do Novara, biskup miejsca Gilla Wincenty Gremigni, zatwierdził dekret erekcyjny zgromadzenia i 27 grudnia 1954 r. zostały złożone pierwsze profesje zakonne[2].

Zgromadzenie zostało zatwierdzone dekretem papieskim 8 grudnia 1975 roku[2].

Działalność i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Siostry zakonne poświęcają się szerzeniu kultu eucharystycznego wśród wiernych oraz wspomagają kapłanów w ich działaniach duszpasterskich.

Oprócz Włoch mają one swoje placówki w Boliwii, na Filipinach, w Indiach, Peru i Urugwaju[3]. Dom generalny zgromadzenia znajduje się w Rzymie przy ul. Trionfale[1].

W 2011 r. zgromadzenie miało 214 sióstr w 34 domach zakonnych[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ann.
  2. a b c d Emanuele Boaga, DIP, vol.
  3. MGES nel mondo. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Annuario pontificio per l'anno 2013, Libreria Editrice Vaticana, Città del Vaticano 2013. ISBN 978-88-209-9070-1.
  • Guerrino Pelliccia e Giancarlo Rocca (curr.), Dizionario degli Istituti di Perfezione (DIP), 10 voll., Edizioni paoline, Milano 1974-2003.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]