Mistrzostwa Świata w Strzelectwie 1897

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Strzelectwie 1897
1898
Gospodarz

 Francja

Miejscowość

Lyon

Liczba konkurencji

5

Mistrzostwa Świata w Strzelectwie 1897 – pierwsze mistrzostwa świata w strzelectwie. Odbyły się one we francuskim Lyonie. Rozgrywano konkurencje tylko dla mężczyzn.

Głównymi inicjatorami pierwszych mistrzostw świata w strzelectwie byli Holendrzy Henrik Sillem i Solko van den Bergh, a także pochodzący z Lyonu Francuz François Monod. Zawody te rozegrano wówczas pod nazwą międzynarodowe spotkania strzeleckie.

Indywidualnie najwięcej medali zdobył Szwajcar Frank Jullien (cztery złote i jeden srebrny) i Norweg Ole Østmo (jeden złoty, dwa srebrne i jeden brązowy). W klasyfikacji generalnej wygrała reprezentacja Szwajcarii.

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

     Gospodarze mistrzostw

Pozycja Kraj Złoto Srebro Brąz Łącznie
1  Szwajcaria 4 2 1 7
2 Unia szwedzko-norweska Norwegia 1 2 1 4
3  Włochy 0 1 0 1
4  Holandia 0 0 2 2
5  Francja 0 0 1 1

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto Wynik Srebro Wynik Brąz Wynik
Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m Szwajcaria Frank Jullien 501 pkt. (lub 942) Unia szwedzko-norweska Ole Østmo 484 pkt. (lub 910) Szwajcaria Karl Ehrensperger 471 pkt. (lub 886)
Karabin dowolny, trzy postawy, 300 m, drużynowo Szwajcaria Szwajcaria
Karl Ehrensperger
Alcide Hirschy
Friedrich Lüthi
Frank Jullien
Louis Richardet
2310 pkt. (lub ?) Unia szwedzko-norweska Norwegia
Olaf Frydenlund
Johan Jensen
Ferdinand Larsen
Ole Østmo
Henrik Skoftestad
2249 pkt. (lub ?) Francja Francja
Auguste Cavadini
Maxime Landin
Maurice Lecoq
Léon Moreaux
Alphonse Violet
2206 pkt. (lub ?)
Karabin dowolny leżąc, 300 m Szwajcaria Frank Jullien 172 pkt. (lub 324) Enrico Ghisler 169 pkt. (lub 318) Unia szwedzko-norweska Ole Østmo 167 pkt. (lub 315)
Karabin dowolny klęcząc, 300 m Szwajcaria Frank Jullien 170 pkt. (lub 321) Szwajcaria Alcide Hirschy 165 pkt. (lub 312) Holandia Henrik Sillem 161 pkt. (lub 304)
Karabin dowolny stojąc, 300 m Unia szwedzko-norweska Ole Østmo 161 pkt. (lub 302) Szwajcaria Frank Jullien 159 pkt. (lub 298) Holandia Henrik Sillem 157 pkt. (lub 295)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]