Mitrofan Potapow

Mitrofan Potapow
Митрофан Иванович Потапов
	generał major
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1901 ; Mała Słoboda, gubernia kurska
Data śmierci	30 sierpnia 1961
	Przebieg służby
Lata służby	1920–1956
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Stanowiska	d-a: 272 Dywizji Piechoty, 25 Dywizji Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Mitrofan Iwanowicz Potapow, ros. Митрофан Иванович Потапов (ur. 4 czerwca^?/17 czerwca 1901 w Małej Słobodzie w guberni kurskiego, zm. 30 sierpnia 1961) – Rosjanin, generał major Armii Radzieckiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1917 skończył szkołę średnią, potem pracował w gospodarstwie rodziców. W marcu 1920 powołany do Armii Czerwonej i jako podoficer walczył w wojnie z Polską, gdzie był lekko ranny. Od 1923 dowódca plutonu, od 1931 dowódca kompanii, od marca 1932 szef sztabu batalionu piechoty, następnie szef sztabu pułku piechoty. Od października 1934 komendant wojskowy miasta Dzierżyńsk. Od grudnia 1937 szef sztabu 11 Dywizji Piechoty Armii Czerwonej. W 1939 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego w Moskwie. Jako szef sztabu korpusu piechoty brał udział w wojnie z Finlandią w latach 1939–1940. Od lutego 1940 komendant oficerskiej szkoły piechoty. W czasie wojny z Niemcami dowodził 272 Dywizją Piechoty (10 lipca – 22 września 1941) i 25 Dywizją Piechoty (3 kwietnia 1943 – 7 stycznia 1944)^[1]. Kontuzjowany podczas walk. W lipcu 1946 roku awansował na generała majora. Był kawalerem Orderu Virtuti Militari^[2]. Został wyróżniony przez marszałka ZSRR K. Rokossowskiego dwiema nagrodami rzeczowymi – dubeltówką i złotym zegarkiem.

30 marca 1951 przyjęty został do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko szefa sztabu Krakowskiego Okręgu Wojskowego w Krakowie. W następnym roku mianowany został zastępcą dowódcy Krakowskiego Okręgu Wojskowego do spraw liniowych. 16 grudnia 1952 roku zwolniony został ze służby w WP i powrócił do ZSRR.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Lenina
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia
Order Suworowa II stopnia
Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Командный состав РККА и РКВМФ в 1941-1945 годах
↑ FEEFHS: Polish Order of the Virtuti Militari Recipients. [dostęp 2013-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-28)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Edward JanE.J. Nalepa Edward JanE.J., Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 83-11-08353-3, OCLC 830273795 .
Henryk Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 225-226.

[1] Командный состав РККА и РКВМФ в 1941-1945 годах

[2] FEEFHS: Polish Order of the Virtuti Militari Recipients. [dostęp 2013-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-28)].

[1]

[2]