Mnożnik zatrudnienia

Mnożnik zatrudnienia – ilościowa relacja między całkowitym wzrostem zatrudnienia a wzrostem zatrudnienia przy robotach publicznych, określona – podobnie jak w mechanizmie mnożnika inwestycyjnego Johna Maynarda Keynesa – przez krańcową stopę konsumpcji. Mnożnik zatrudnienia to zależność odkryta w 1931 roku przez Richarda F. Kahna, który dowiódł, że wzrost zatrudnienia przy robotach publicznych powoduje mnożnikowy wzrost zatrudnienia w całej gospodarce. Mechanizm polega na wzroście popytu konsumpcyjnego, spowodowanym wzrostem funduszu płac, który pociąga za sobą wzrost zatrudnienia i dochodu w gałęziach dóbr konsumpcyjnych. Mnożnik zatrudnienia wpisuje się w koncepcje, stworzonej pięć lat później, ekonomii keynesowskiej.

Wyróżnić można trzy formy mnożnika, w zależności od chęci uwypuklenia jego innych składowych lub roli:

1. ${}\quad M_{1}={\frac {T}{B}},$
2. ${}\quad M_{2}={\frac {1}{1-{\frac {N}{T}}}},$
3. ${}\quad M_{3}=1+{\frac {N}{B}},$

gdzie:

$M_{1,2,3}$ – mnożnik zatrudnienia,

$T$ – całkowite zatrudnienie,

$B$ – zatrudnienie przy robotach publicznych,

$N$ – zatrudnienie w innych dziedzinach niż roboty publiczne,

$T=B+N.$

Bibliografia

• B. Winiarski: Polityka gospodarcza, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000.