Model elektronów prawie swobodnych

Model elektronów prawie swobodnych – półklasyczny model fizycznych właściwości elektronów poruszających się prawie swobodnie przez sieć krystaliczną ciała stałego. Dobrze wyjaśnia wiele własności metali, takich jak przewodnictwo elektryczne i cieplne. Energię elektronu swobodnego w tym modelu wyraża wzór

E={\frac {\hbar ^{2}k^{2}}{2m^{*}}}

gdzie $m^{*}$ jest masą efektywną ( $k$ oznacza liczbę falową elektronu). Masa ta może przyjmować nawet wartości ujemne, co odpowiada zjawisku odbicia elektronu od sieci krystalicznej.

Pojedyncze atomy	Model Daltona Model Thomsona Model Lewisa Model Nagaoki Model Rutherforda Model Bohra Model Bohra-Sommerfelda Model Gryzińskiego Model Schrödingera
Atomy w ciałach stałych	Model Drudego Model Drudego-Sommerfelda Model elektronów prawie swobodnych Pasmowa teoria przewodnictwa Teoria funkcjonału gęstości
Atomy w cieczach	Ciekły hel
Atomy w gazach	Gazy szlachetne Wodór atomowy
Uczeni	Felix Bloch Niels Bohr John Dalton Paul Drude Michał Gryziński Irving Langmuir Gilbert Lewis Hantaro Nagaoka Ernest Rutherford Erwin Schrödinger Arnold Sommerfeld Joseph John Thomson