Przejdź do zawartości

Monopol handlu zagranicznego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Monopol handlu zagranicznego – pełna kontrola przez państwo obrotów handlowych z zagranicą. W warunkach istnienia monopolu, to właśnie państwo decyduje o wielkościach, jak i kierunkach zakupów i sprzedaży. W przypadku tego rodzaju kontroli poszczególne podmioty gospodarcze, nawet jeśli mają prawo zawierać transakcje eksportowe i importowe, mogą je realizować wyłącznie pod ścisłą kontrolą państwa, które w ten sposób nie dopuszcza do zachwiania równowagi bilansu płatniczego. Monopol handlu zagranicznego daje największe możliwości stosowania polityki wybiórczego przesuwania wydatków.

W okresie gospodarki centralnie planowanej monopol handlu zagranicznego istniał we wszystkich krajach Europy Środkowej i Wschodniej, jak również i w Polsce. W Polsce został zniesiony wraz z rozpoczęciem planu Balcerowicza 1 stycznia 1990.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, wydanie 2 zmienione, PWE Warszawa 2003, ISBN 83-208-1440-5.