Monunios I

Monunios I
	król iliryjskich Dardanów
Okres	od ok. 295 p.n.e.; do 280 p.n.e.
	Dane biograficzne
Ojciec	Bardylis II (?)

Monunios I (gr.: Μονούνιος, Monoúnios) (III w. p.n.e.) – król iliryjskich Dardanów w latach ok. 295-280 p.n.e. Prawdopodobnie syn króla Dardanów Bardylisa II oraz brat Birkenny, trzeciej żony Pyrrusa, króla Epiru.

W r. 281 p.n.e. Ptolemeusz Keraunos, po śmierci Lizymacha, króla trackiego i macedońskiego, objął po nim tron Macedonii. Zwolennicy zmarłego uważając go za uzurpatora, wsparli wdowę Arsinoe. Ptolemeusz Nios, najstarszy syn Lizymacha, przebywał z matką Arsinoe w Kassandrei. Po uzyskaniu wsparcia króla iliryjskiego Monuniosa I, urządził wspólną wyprawę na zachodnią Macedonię. Najazd się nie udał, bowiem Ptolemeusz Keraunos zdołał odeprzeć ich atak. Gdy w tym samym roku Celtowie najechali Macedonię, Monunios zaoferował Keraunosowi pomoc wojskową w sile 20 tys. żołnierzy. Król macedoński, podejrzewając Monuniosa o złe zamiary, odrzucił jego ofertę. Celtowie, mając ułatwione zadanie, zniszczyli Macedonię w r. 279 p.n.e. Monunios jest pierwszym znanym iliryjskim władcą wybijającym monety srebrne. Brązowy hełm jednego z jego żołnierzy, zawierający napis grecki „ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΟΝΟΥΝΙΟΥ” (Króla Monuniosa), został znaleziony w obecnej Ochrydzie.

Bibliografia

Hammond N.G.L., Starożytna Macedonia. Początki, instytucje, dzieje, przeł. A. S. Chankowski, PIW, Warszawa 1999, s. 272, ISBN 83-06-02691-8.
Plutarch, Pyrrus, 9, [w:] Plutarch z Cheronei, Żywoty sławnych mężów (z Żywotów równoległych), przeł. i opr. M. Brożek, wyd. V zm., Ossolineum, Wrocław 1977, s. 256.
Wilkes J., The Illyrians, Blackwell, Oxford UK & Cambridge USA 1995 (repr. 2010), s. 129, 146-147 i 177, ISBN 978-0-631-19807-9.

Linki zewnętrzne

Monunius w Illyrians.org
Monunius w The Ancient Illyrians. ancientillyrians.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-10)].