Przejdź do zawartości

Moray (królestwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moray (w północnej części) i podział klanowy ówczesnej Szkocji

Moray (irl. Muireb lub Moreb; łac. Muref lub Moravia; gael. Moireabh) – niezależne królestwo celtyckie[1] istniejące w średniowieczu w północnej Szkocji, podbite przez króla Dawida I Szkockiego w 1130. Władcy Moray tytułowani byli mormaerami[2].

Obszar Moray rozciągał się między dolnym biegiem rzeki Spey wokół Inverness a północna częścią Great Glen. W czasach rozkwitu królestwo mogło rozciągać się od Buchan i Marr na wschodzie po Ross i wybrzeże Oceanu Atlantyckiego na zachodzie[2].

Po wcieleniu do Królestwa Szkocji w XII w. nazwę Moray nosiło hrabstwo o znacznie mniejszym zasięgu geograficznym, z ośrodkiem administracyjnym w Elgin[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b John Cannon: The Oxford Companion to British History. Oxford University Press, 2002, s. 653. ISBN 978-0-19-860872-1. (ang.).
  2. a b Michael Lynch: The Oxford Companion to Scottish History. Oxford University Press, 2007, s. 428-410. ISBN 978-0-19-923482-0. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alan Orr Anderson, Early Sources of Scottish History: AD 500-1286, 2 Vols, (Edinburgh, 1922)
  • Alan Orr Anderson, Scottish Annals from English Chroniclers: AD 500-1286, (London, 1908), republished, Marjorie Anderson (ed.) (Stamford, 1991)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]