Mołnia 1-1
| Inne nazwy |
11F67 3, S01324 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1965-030A |
| Państwo | |
| Zaangażowani |
OKB-10, OKB-586, Ministerstwo Łączności ZSRR |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
538 km |
| Apogeum |
39 300 km |
| Okres obiegu |
707,30 min |
| Nachylenie |
65,5° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
23 kwietnia 1965 01:55 UTC |
| Powrót do atmosfery |
16 sierpnia 1979 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
1600 kg |
Mołnia 1-01 – pierwszy cywilny operacyjny radziecki satelita telekomunikacyjny; trzeci statek pierwszej generacji satelitów Mołnia. Transmitował sygnały telewizyjne oraz dwustronną łączność telefoniczną i telegraficzną, korzystając ze stacji naziemnych systemu Orbita. Dwa dni po starcie satelita dokonał pierwszej transmisji sygnału telewizyjnego z Moskwy do Władywostoku.
Budowa i działanie[edytuj | edytuj kod]
Statek składał się z hermetycznego cylindra, o rozmiarach 3,4×1,6 metra, zakończonego stożkami. W jednym z nich mieścił się system napędowy i silniczków korekcyjnych (KDU-414). Drugi pokryty był panelami ogniw słonecznych i zawierał urządzenia do śledzenia kuli ziemskiej. W zakończeniach znajdowały się także:
- czuły odbiornik (1000 MHz) i trzy nadajniki (800 MHz, 40W; jeden roboczy, dwa zapasowe). Sygnał telewizyjny nadawany w zakresie 3,4-4,1 GHz
- układy telemetrii
- akumulatory ładowane z ogniw słonecznych
- komputer pokładowy
Wokół sekcji cylindrycznej zamontowane było 6 dużych paneli ogniw słonecznych i dwie kierunkowe anteny paraboliczne, rozmieszczone po przeciwległych stronach. Jedna z nich była zawsze zwrócona ku Ziemi, druga była zapasowa.
Orbita[edytuj | edytuj kod]
W odróżnieniu od wysłanego niemal w tym samym czasie pierwszego komercyjnego satelity telekomunikacyjnego Intelsat 1, krążącego po orbicie geosynchronicznej, Mołnia 1-01 krążyła po silnie wydłużonej orbicie nachylonej pod dużym kątem do równika. Takie rozwiązanie zapewniało widoczność satelity na terytorium ZSRR przez czas od 8 do 12 godzin. Umieszczenie trzech statków na podobnych, ale przesuniętych względem siebie orbitach, zapewniało więc całodobową komunikację na terytorium kraju.
Taki rodzaj orbity satelitów telekomunikacyjnych jest popularnie nazywany orbitą typu Mołnia.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyclopedia Astronautica (ang.)
- Jonathan's Space Home Page (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)