Muspilli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Muspilliwiersz aliteracyjny z IX wieku, napisany w języku staro-wysoko-niemieckim opiewający koniec świata.

Zachowało się 105 wersów, nie ma jednak początku ani zakończenia. Wiersz składa się z dwóch części:

  1. mówi o walce aniołów i diabłów o duszę zmarłego i daje opis mąk i radości, które zależnie od wyroku bożego staną się udziałem duszy w zaświatach.
  2. poeta od zagadnienia losu jednostki przechodzi do rozważań nad losem świata, przedstawiając jego koniec. Szczególnie dramatyczny jest tu opis walki Eliasza z Antychrystem. W walce tej ulega Eliasz a jego krew roznieca pożar świata. Jest to wyraźna analogia do starogermańskiego mitu o zmaganiach bogów z olbrzymami, którym bogowie muszą ulec.

Muspilli to słowo pochodzenia germańskiego. W Eddzie młodszej Muspellheim znaczy świat ognia, występuje też w utworze Heliand i oznacza rzeczy ostateczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Szyrocki – Dzieje literatury Niemieckiej, T. I, PWN, Warszawa 1969.