Muzeum Biograficzne Stanisława Klimowskiego
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia | |
| Data likwidacji | |
| Adres |
ul. Zamkowa 2 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Nowy Wiśnicz  | |
Położenie na mapie Nowego Wiśnicza  | |
| 49,91580°N 20,46318°E/49,915800 20,463180 | |
Muzeum Biograficzne Stanisława Klimowskiego – prywatne muzeum w Nowym Wiśniczu, założone przez Jana i Jadwigę Klimowskich w domu rodzinnym Stanisława Klimowskiego – artysty malarza i rzeźbiarza. Muzeum działało w latach 1992–2010.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Muzeum zostało otwarte 17 lipca 1992 roku w domu rodzinnym Stanisława Klimowskiego przy ul. Zamkowej 2 w Nowym Wiśniczu. Z okazji otwarcia na ścianie frontowej została umieszczona pamiątkowa tablica przedstawiającego zmarłego malarza wykonana przez Czesława Dźwigaja[1]. Napisano na niej m.in. „Wiśniczanin z wyboru. Ukochał tę ziemię opiewając w swej twórczości jej piękno"[1]. Tablica wykonana w brązie została przekazana do Muzeum Ziemi Wiśnickiej[2].
Muzeum założyli Jan i Jadwiga Klimowscy – syn i synowa artysty przy pomocy wdowy po malarzu Bogusławy Iskierskiej-Klimowskiej[3] i Gminnego Ośrodka Kultury. Klimowscy w 1992 roku otrzymali statuetką Uskrzydlony – nagrodę przyznawaną od roku 1988 przez dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Tarnowie[4].
Działalność Muzeum
[edytuj | edytuj kod]W 2003 roku w muzeum została otwarta wystawa prezentująca twórczość sakralną artysty[5]. Pokazano na niej 20 obrazów o treści religijnej m.in. „Pokłon Trzech Króli", na którym artysta sportretował znane osoby z przedwojennego Krakowa, m.in. profesorów Axentowicza i Laszczkę oraz „Pieta", ofiarowana parafii w Nowym Wiśniczu jako wotum za szczęśliwe przetrwanie II wojny światowej[5]. Na otwarcie wystawy przyjechał Czesław Dźwigaj, uczeń Stanisława Klimkowskiego[6].
W 2004 roku w muzeum była prezentowana wystawa „K & 4K" („Klimowski i czworo Klimowskich")[7].
Zamknięcie w 2010 roku
[edytuj | edytuj kod]W październiku 2010 roku Jadwiga Klimowska podarowała zbiory, wcześniej wypożyczone, Muzeum Ziemi Wiśnickiej[8]. Powodem był zły stan zdrowia synowej artysty. Wśród przekazanych 25 obiektów muzealnych znajdowały się głównie obrazy, ale przekazano również meble używane przez artystę. Są one eksponowane w Muzeum Ziemi Wiśnickiej w Sali Stanisława Klimowskiego[9].
Jan Klimowski zmarł w kwietniu 2003 roku[10], a Jadwiga Klimowska we wrześniu 2017 roku w Nowym Wiśniczu[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Renata Jonak Stanisław Klimowski 25 rocznica śmierci Wiadomości Wiśnickie 2007, nr 126 (czerwiec/lipiec) s. 29
- ↑ Pamiątkowa tablica z popiersiem Stanisława Klimowskiego - Miasto i Gmina Nowy Wiśnicz, „Miasto i Gmina Nowy Wiśnicz” [dostęp 2018-02-03] (pol.).
- ↑ Renata Jonak Stanisław Klimowski - artysta malarz i rzeźbiarz Wiadomości Wiśnickie 2004, nr 105 (maj) s. 28-29
- ↑ (AK) Wyróżnienie inicjatywy Przekrój 1992 nr 46 z 6 grudnia s. 28
- ↑ a b PK, Sacrum Klimowskiego, „dziennikpolski24.pl” [dostęp 2018-02-03] (pol.).
- ↑ J. Klimowska Stanisław Klimowski artysta malarz i rzeźbiarz Wiadomości Wiśnickie 2005, nr 116/118 (kwiecień/czerwiec)
- ↑ PK, Klimowscy u Klimowskiego, „dziennikpolski24.pl” [dostęp 2018-02-03] (pol.).
- ↑ Niezwykły dar Jadwigi Klimowskiej, „dziennikpolski24.pl” [dostęp 2018-02-03] (pol.).
- ↑ Klimowski wciąż inspiruje, „dziennikpolski24.pl” [dostęp 2018-02-03] (pol.).
- ↑ Wiśnickie pożegnania 2003 Wiadomości Wiśnickie 2004, nr 102 (luty) s.29
- ↑ Wiśnickie pożegnanie - Bochnia24.com.pl, „Bochnia24.com.pl”, 7 września 2017 [dostęp 2018-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-05] (pol.).