Muzeum Narodowe Wysp Owczych
 Skansen Hoyvíksgarður | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zależne | |
| Miejscowość | |
Położenie na mapie Wysp Owczych  | |
| 62,0319°N 6,7649°W/62,031900 -6,764900 | |
| Strona internetowa | |
Muzeum Narodowe Wysp Owczych (farerski: Tjóðsavn Føroya) – muzeum znajdujące się w Thorshavn na archipelagu Wysp Owczych, duńskiego terytorium zależnego.
Historia Muzeum[edytuj | edytuj kod]
Pomysł stworzenia narodowego muzeum historycznego sięga 1890 roku, kiedy Jóannes Patursson pierwszy wpadł na pomysł, aby na Wyspach Owczych założyć własne muzeum[1]. Kolekcja historyczna Wysp Owczych (Føroya Forngripagoymsla) została ostatecznie założona w 1898 roku podczas Ólavsøka, święta narodowego 29 lipca, w czasie którego tradycyjnie odbywało się uroczyste posiedzenie parlamentu[2]. W tym czasie do zarządu należało 18 członków. Najbardziej aktywnym mecenasem muzeum był Rasmus Rasmussen. W roku 1916 założono Føroya Forngripafelag (Stowarzyszenie Historyczne Wysp Owczych). Od 1928 roku muzeum zostało zreorganizowane pod kierownictwem Madsa Andreasa Jacobsena i małżonków Hansa Andriasa i Petry Djurhuus (zm. 1975). W latach 30. XX wieku głównym sponsorem, dzięki któremu Muzeum Narodowe Wysp Owczych mogło się rozwijać, był polityk Andreas Weihe (1867–1946). W latach 40. XX wieku historyk z Wysp Owczych Sverri Dahl (1910–1987) odegrał wyjątkową rolę w badaniach nad epoką wikingów na archipelagu. W 1952 roku, na mocy ustawy parlamentu farerskiego (Løgting), kolekcja historyczna została przekształcona w Muzeum Narodowe Wysp Owczych[1].
Eksponaty[edytuj | edytuj kod]
Od roku 1996 muzeum ma swą siedzibę w nowym budynku przy ulicy Brekkutún 6 w Hoyvík, jednej z dzielnic farerskiej stolicy Thorshavn. Placówka dysponuje własną biblioteką, halą z eksponatami zabytkowych farerskich łodzi. Częścią muzeum jest także skansen. Wystawy stałe w Muzeum Narodowym dają możliwość poznania geologii, botaniki, zoologii, archeologii, folkloru i historii Wysp Owczych od czasów najdawniejszych przez epokę wikingów do średniowiecza[3].
Ekspozycje obejmują skały i minerały, ptaki, rośliny i ryby, a także przedmioty związane z uprawą ziemi i rybołówstwa na Wyspach Owczych[4]. Jednym z najcenniejszych eksponatów muzeum jest znalezisko monet z miejscowości Sandur (na wyspie Sandoy). Obejmuje ono 98 srebrnych monet, które najprawdopodobniej zostały zakopane około 1090 roku. Są to monety pochodzące z terenu Anglii, Norwegii, Niemiec, Irlandii, Danii i Węgier[5]. Jednym z najcenniejszych zabytków kultury Muzeum Narodowego jest kompletny zestaw ław kościelnych z XV wieku z kościoła św. Olafa miejscowości w Kirkjubøur[4]. Przez wiele lat przechowywano je w Danii, a w 2002 roku powróciły na Wyspy Owcze. Atrakcją są również tradycyjne stroje ludowe oraz wykopaliska z epoki wikingów[3].
Hoyvíksgarður[edytuj | edytuj kod]
Skansen Hoyvíksgarður znajduje się w zielonej dolinie na obrzeżach Tórshavn i obejmuje zagrodę wiejską wraz z zabudowaniami gospodarczymi narzędziami oraz wyposażeniem, które należało do ówczesnego gospodarstwa. Główny budynek został zbudowany około 1812 roku, ale jest umeblowany na wzór domów farerskich z lat 20. XX wieku. Według przekazów zagroda wiejska znajdowała się pierwotnie w Kúrdalur, ale została zbudowana w obecnej lokalizacji przez rolnika, który przejął farmę w 1772 roku[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ólavsøka. Føroya landsstýri, 2019. s. 1. [dostęp 2020-05-29].
- ↑ a b Josefina Dam Haraldsen: THE NATURAL AND CULTURAL HISTORY OF THE FAROE ISLANDS. Tjóðsavnið, 2018-03-12. s. 1. [dostęp 2020-05-29].
- ↑ a b Camilla Pedersen: National Museum of the Faroe Islands: Nature, culture and history unfolded. SCAN MAGAZINE, 09-2019. s. 1. [dostęp 2020-05-29].
- ↑ Przemysław Urbańczyk, Zdobywcy północnego Atlantyku, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2012, s. 67 [dostęp 2020-06-04].
- ↑ Josefina Dam Haraldsen: Hoyvíksgarður. Tjóðsavnið, 2018-03-12. s. 1. [dostęp 2020-05-29].