Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych w Warszawie

    Dodaj linki
    Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
    Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy
    Ilustracja
    Budynek Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy z zegarem z kurantem (siedziba muzeum)
    Państwo

     Polska

    Miejscowość

    Warszawa

    Adres

    ul. Piekarska 20

    Data założenia

    1966

    Położenie na mapie Warszawy
    Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy”
    Położenie na mapie Polski
    Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy”
    Położenie na mapie województwa mazowieckiego
    Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy”
    Ziemia52°14′54″N 21°00′38″E/52,248333 21,010556
    Multimedia w Wikimedia Commons
    Strona internetowa
    Wnętrze muzeum
    Nagranie kurantów zegara przy ulicy Piekarskiej 20 w Warszawie wykonane 31 grudnia 2013 roku o godzinie 12

    Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy, zwane też Muzeum Zegarów – muzeum w Warszawie znajdujące się przy ul. Piekarskiej na warszawskim Starym Mieście. Gromadzi zabytki dawnego i współczesnego rzemiosła artystycznego i precyzyjnego.

    Muzeum powstało w 1966 z inicjatywy członków Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników Miasta Stołecznego Warszawy, którego jest częścią[1]. Zostało udostępnione zwiedzającym w czerwcu 1971[2].

    Muzeum nie jest dostępne dla publiczności, można je zwiedzać wyłącznie po wcześniejszym uzgodnieniu[3].

    Zbiory[edytuj | edytuj kod]

    Największą część kolekcji tworzą zegary z XVIII-XX wieku, stąd potoczna nazwa Muzeum Zegarów. Są wśród nich zegary ścienne, kominkowe i kieszonkowe, a także mechaniczne urządzenia grające. Można tutaj również obejrzeć narzędzia zegarmistrzowskie, medale, medaliony, odznaczenia, szkła optyczne, srebra, a także rzeźby i plakiety z brązu.

    Muzeum przechowuje także prace egzaminacyjne warszawskich rzemieślników: złotnicze, grawerskie i brązownicze.

    Muzeum mieści się w kamienicy wzniesionej w połowie XIX wieku, odbudowanej ze składek rzemieślników w latach 1959–1961[4], z odsłoniętym na parterze elewacji od strony zachodniej fragmentem muru obronnego[5]. Na fasadzie kamienicy znajduje się zegar z kurantem o dekoracyjnej formie, wygrywający pierwsze takty melodii do wiersza Marii Konopnickiej A jak poszedł król na wojnę[6]. Zegar wykonali w czynie społecznym Jan Goraj, W. Zaleski oraz bracia Jan, Leon i Leopold Osińscy, natomiast tarczę zegara wraz z dekoracją mozaikową z motywem znaków zodiaku – Wacław Makowski[4][7].

    Przypisy[edytuj | edytuj kod]

    1. ↑ O nas:. [w:] Cech Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy [on-line]. rzemioslo.waw.pl/muzeum. [dostęp 2021-06-18].
    2. ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VI–31 VIII 1971. „Kronika Warszawy”. 1972. s. 118. 
    3. ↑ Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych. [w:] Cech Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy [on-line]. [dostęp 2021-06-18].
    4. ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 522. ISBN 83-01-08836-2.
    5. ↑ Jerzy Z. Łoziński, Andrzej Rottermund (red.): Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Tom XI. Część I. Stare Miasto. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1993, s. 343. ISBN 83-221-0628-9.
    6. ↑ Karol Mórawski, Wiesław Głębocki: ''Bedeker warszawski: w 400-lecie stołeczności Warszawy. Warszawa: Iskry, 1996, s. 73. ISBN 83-207-1525-3.
    7. ↑ Jacek Wołowski: Moja Warszawa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 56. ISBN 83-01-00062-7.

    Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

    Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Muzeum_Rzemiosł_Artystycznych_i_Precyzyjnych_w_Warszawie&oldid=70111201”