Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych w Warszawie
52°14′54″N 21°00′38″E/52,248333 21,010556 Budynek Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy z zegarem z kurantem (siedziba muzeum) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Piekarska 20 |
| Data założenia | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°14′54″N 21°00′38″E/52,248333 21,010556
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy, zwane też Muzeum Zegarów – muzeum w Warszawie znajdujące się przy ul. Piekarskiej na warszawskim Starym Mieście. Gromadzi zabytki dawnego i współczesnego rzemiosła artystycznego i precyzyjnego.
Muzeum powstało w 1966 z inicjatywy członków Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników Miasta Stołecznego Warszawy, którego jest częścią[1]. Zostało udostępnione zwiedzającym w czerwcu 1971[2].
Muzeum nie jest dostępne dla publiczności, można je zwiedzać wyłącznie po wcześniejszym uzgodnieniu[3].
Zbiory
[edytuj | edytuj kod]Największą część kolekcji tworzą zegary z XVIII-XX wieku, stąd potoczna nazwa Muzeum Zegarów. Są wśród nich zegary ścienne, kominkowe i kieszonkowe, a także mechaniczne urządzenia grające. Można tutaj również obejrzeć narzędzia zegarmistrzowskie, medale, medaliony, odznaczenia, szkła optyczne, srebra, a także rzeźby i plakiety z brązu.
Muzeum przechowuje także prace egzaminacyjne warszawskich rzemieślników: złotnicze, grawerskie i brązownicze.
Muzeum mieści się w kamienicy wzniesionej w połowie XIX wieku, odbudowanej ze składek rzemieślników w latach 1959–1961[4], z odsłoniętym na parterze elewacji od strony zachodniej fragmentem muru obronnego[5]. Na fasadzie kamienicy znajduje się zegar z kurantem o dekoracyjnej formie, wygrywający pierwsze takty melodii do wiersza Marii Konopnickiej A jak poszedł król na wojnę[6]. Zegar wykonali w czynie społecznym Jan Goraj, W. Zaleski oraz bracia Jan, Leon i Leopold Osińscy, natomiast tarczę zegara wraz z dekoracją mozaikową z motywem znaków zodiaku – Wacław Makowski[4][7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ O nas:. [w:] Cech Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy [on-line]. rzemioslo.waw.pl/muzeum. [dostęp 2021-06-18].
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VI–31 VIII 1971. „Kronika Warszawy”. 1972. s. 118.
- ↑ Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych. [w:] Cech Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników m.st. Warszawy [on-line]. [dostęp 2021-06-18].
- ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 522. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Jerzy Z. Łoziński, Andrzej Rottermund (red.): Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Tom XI. Część I. Stare Miasto. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1993, s. 343. ISBN 83-221-0628-9.
- ↑ Karol Mórawski, Wiesław Głębocki: ''Bedeker warszawski: w 400-lecie stołeczności Warszawy. Warszawa: Iskry, 1996, s. 73. ISBN 83-207-1525-3.
- ↑ Jacek Wołowski: Moja Warszawa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 56. ISBN 83-01-00062-7.