Naczelnik okręgu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Naczelnik okręgu – nazwa organu administracyjnego lub kierownika urzędu.

W okresie kształtowania się ustroju II Rzeczypospolitej naczelnicy okręgów stali na czele okręgów Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich oraz Zarządu Cywilnego Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]