Przejdź do zawartości

Nadja Nożarowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadja Mateewa Nożarowa
Надя Матеева Ножарова
Ilustracja
Nadja Nożarowa – zdjęcie z autografem 1942. Źródło: Bułgarskie Archiwum Państwowe
Imię i nazwisko

Nadja Mateewa Nożarowa, hrabina de Navarro-Farber

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1916
Plewen

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 2014
Long Island

Narodowość

Bułgaria

Dziedzina sztuki

Aktorka, piosenkarka, przedsiębiorca, filantropka

Nadja Mateewa Nożarowa hrabina de Navarro-Farber (bułg.) Надя Матеева Ножарова (ur. 21 listopada 1916 w Plewenie, Bułgaria, zm. 18 kwietnia 2014 na Long Island, USA) – bułgarska śpiewaczka operetkowa i aktorka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Plewenie w północnej Bułgarii. Jej ojciec zajmował się handlem artykułami elektrotechnicznymi. Ukończyła amerykańska szkołę dla dziewcząt w Łoweczu założoną przez protestanckiego misjonarza D.C. Challisa. Po jej ukończeniu wróciła do Plewenu i w 1934 rozpoczęła karierę w teatrze operetkiAngeł Sładkarow”, z którym występowała w całym kraju. Po rozwiązaniu zespołu występowała w teatrach „Odeon”, „Bułgaria” i „Teatr Korporacyjny”[1]. Następnie wyjechała do Niemiec by uczyć się śpiewu. Po powrocie do Bułgarii wystąpiła w 1942 w filmie „Изпитание” („Próba”)[2].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

W 1936 po rozpoczęciu współpracy z operetką wyszła za mąż za jej szefa Angeła Sładkarowa. Wzięli ślub w Monasterze Trojańskim. Rozwiedli się w 1940, a Nadja wyszła za dyplomatę w Watykanie, hiszpańskiego hrabiego Navarro. Osiedli razem w Monte Carlo. Po śmierci męża w 1949 przeniosła się do USA, gdzie w 1953 wyszła za przedsiębiorcę budowlanego i właściciela nieruchomości Sida Farbera[1]. Po jego śmierci w 1985 odziedziczyła majątek i wyszła za Yuriya Farbera[3], z którym pozostała aż do śmierci w 2014.

Dobroczynność

[edytuj | edytuj kod]

W czasie prowadzenia firmy budowlanej wspierała wiele organizacji dobroczynnych i humanitarnych. Współpracowała z Biurem imigracyjnym USA, organizacjami wspierającymi żydowskich i wenezuelskich imigrantów, Czerwonym Krzyżem w Monaco i innymi[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Надя Ножарова,графиня дьо Наваро. Bulgarian Connection. [dostęp 2016-04-19]. (bułg.).
  2. IN MEMORIAM НАДЯ НОЖАРОВА (графиня Надя де Наваро Фарбър) (1918-2014). Bułgarska Filmoteka Narodowa. [dostęp 2016-04-19]. (bułg.).
  3. Животът на контеса Надя Фарбер от Плевен. OFFNews, 2014-04-29. [dostęp 2016-04-19]. (bułg.).
  4. In Memory of Countess Nadia de Navarro-Farber. [dostęp 2016-04-19]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]