Nadobnik włoski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadobnik włoski
Calliptamus italicus
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

prostoskrzydłe

Rodzina

szarańczowate

Rodzaj

Calliptamus

Gatunek

nadobnik włoski

Synonimy
  • Gryllus italicus Linnaeus, 1758

Nadobnik włoski (Calliptamus italicus) – gatunek owada z rzędu prostoskrzydłych. Samce nadobnika włoskiego osiągają długość 20 mm, samice 30 mm. Ubarwienie zmienne, od czerwonego do szarobrązowego.

Nadobnik włoski jest owadem ciepłolubnym. Larwy wylęgają się z jaj w maju, Osobniki dorosłe pojawiają się w lipcu. Samice składają do ziemi do sześciu ootek, zawierających do 50 jaj. Nadobniki żywią się roślinami, preferowanym pokarmem są bylice.

Nadobnik włoski występuje w południowej i południowo-wschodniej Europie, Azji Mniejszej i Środkowej oraz północnej Afryce. W Europie Środkowej spotykany na terenach suchych i ciepłych. W niektórych rejonach (głównie Azji Środkowej) występuje także forma stadna tego owada wyrządzająca szkody w rolnictwie. Pierwsze informacje o występowaniu nadobnika włoskiego pochodzą z XIX wieku. Dawniej owad ten występował na terenie całej Polski, obecnie zachował się na niewielkich stanowiskach na północy Puszczy Sandomierskiej.

W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt zaliczony został do kategorii EN (gatunki silnie zagrożone)[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Liana: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Calliptamus italicus (Linnaeus, 1758). Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-09-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Sandner: Owady. Państwowe Wydawnictwa Naukowe, 1989. ISBN 83-01-08369-7.