Naganka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obraz Juliana Fałata Naganka na polowaniu w Nieświeżu (albo Polowanie w Nieświeżu, 1891)

Naganka, nagonka) – w łowiectwie zespół ludzi, których zadaniem jest spłoszenie dzikiej zwierzyny podczas polowania i skierowanie jej na stanowiska myśliwych.

Naganiacze poruszają się zazwyczaj w szeregu. Dla wypłoszenia zwierząt posługują się specjalnymi kołatkami wywołującymi duży hałas. Poszczególni członkowie zespołu naganiaczy rozstawieni są zwykle w takiej odległości, aby zachowywać między sobą kontakt wzrokowy.

Jeżeli teren, na którym dokonuje się nagonki, jest zbyt rozległy w stosunku do liczby naganiaczy i myśliwych, jego część może być odgrodzona od reszty lasu specjalnymi sznurami lub taśmami z zawiązanymi w regularnych odstępach kolorowymi wstążkami (fladry), które odstraszają zwierzęta od przekroczenia tej granicy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]