Najwyższa Komisja Atestacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Najwyższa Komisja Atestacyjna (ros. Высшая аттестационная комиссия, ВАК) – instytucja państwowa przyznająca stopnie kandydata nauk i doktora nauk oraz tytuły naukowe. Organizacja powstała w ZSRR i nadal istnieje zarówno w Rosji, jak i w szeregu krajów na obszarze postradzieckim. W Rosji nosi nazwę „Najwyższa Komisja Atestacyjna przy Ministerstwie Edukacji i Nauki Federacji Rosyjskiej" (ros. ВАК при Минобрнауки РФ). W Związku Radzieckim Najwyższa Komisja Atestacyjna została założona w 1932 roku i rozpoczęła swoją działalność w 1934 roku[1][2], ucieleśniając stalinowski model nauki[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Волков ↓.
  2. Высшая аттестационная комиссия (ВАК).... Государственный архив Российской Федерации (фонд: Р-9506, опись: 123). [dostęp 2021-06-15]. (ros.).
  3. А. Ясницкий. Сталинская модель науки: История и современность российской психологии. „PEM: Psychology. Educology. Medicine”. 3-4, s. 407—422, 2015. (ros.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]