Nanfadima Magassouba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nanfadima Magassouba
Miejsce urodzenia

Koundara

Zawód, zajęcie

aktywistka na rzecz praw człowieka, polityk

Narodowość

gwinejska

Nanfadima Magassoubagwinejska aktywistka na rzecz praw człowieka. Była przewodniczącą organizacji National Coalition of Guinea for the Rights and Citizenship of Women (CONAG-DCF)[1], w 2013 roku została członkiem gwinejskiego Zgromadzenia Narodowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Magassouba urodziła się w prefekturze Koundara[2]. Współpracowała ze związkami zawodowymi i grupami społecznymi przez trzy dekady, jednak zyskała szersze uznanie dopiero jako prezes organizacji National Coalition of Guinea for the Rights and Citizenship of Women (CONAG-DCF). Pod przewodnictwem Magassouby CONAG-DCF uzyskała status narodowy jako wiodąca organizacja praw kobiet i została uznana za grupę doradczą Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ)[3]. W 2013 roku została wybrana członkiem Zgromadzenia Narodowego z ramienia partii Rally of the Guinean People (RPG). Była ministrem solidarności narodowej oraz promocji kobiet i dzieci w Gwinei[4]. Przyczyniła się do zwycięstwa Alphy Condé w wyborach prezydenckich w 2015 roku. Magassouba pozostawała widocznym uczestnikiem kampanii RPG w Koundara[5]. W czerwcu 2016 roku została wyznaczona na następcę Mamady Diawary na stanowisku przewodniczącego komisji delegacji RPG Rainbow Alliance[6].

W maju 2017 roku Magassouba uczestniczyła w 4. Forum dla afrykańskich liderów politycznych na Uniwersytecie Yale[7].

Magassouba pełniła funkcję przewodniczącej sieci parlamentarzystek do lipca 2016 roku[6], gdy zastąpiła ją Fatoumata Binta Diallo ze Związku Demokratycznych Sił Gwinei. Jako parlamentarzystka wyraziła sprzeciw wobec legalizacji poligamii w Gwinei. 29 grudnia 2018 roku wraz z 26 innymi parlamentarzystkami[8], Magassouba odmówiła głosowania za zmianami w Kodeksie cywilnym, który zalegalizował poligamię (wcześniej zakazaną od 1968 roku)[9], jak sama powiedziała: „Nasze matki, ciotki i babcie ciężko walczyły o ten zakaz. Nie ma mowy o cofnięciu tych osiągnięć. Chcemy iść do przodu.”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliane Kippenberg: Bottom of the Ladder: Exploitation and Abuse of Girl Domestic Workers in Guinea.. Human Rights Watch, 2007. s. 35. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)]. (ang.).
  2. Maimouna Diallo: Koundara : Nanfadima Magassouba appelle les communautés à l’unité. plus224.com, 2015-02-27. [dostęp 2020-03-22]. (fr.).
  3. Objectif 8 - Nanfadima Magassouba. YouTube, 2008-05-13. [dostęp 2020-03-22]. (ang. • fr.).
  4. B. Turner: The Statesman's Yearbook 2011: The Politics, Cultures and Economies of the World. Springer, 2017. s. 564. [dostęp 2020-03-22]. (ang.).
  5. Maimouna Diallo: Prochaines municipales à Koundara : la députée Nanfadima Magassouba déjà à la tâche. plus224.com, 2016-06-08. [dostęp 2020-03-22]. (fr.).
  6. a b Maimouna Diallo: Guinée : Nanfadima Magassouba promue présidente de commission à l’Assemblée nationale. plus224.com, 2016-06-27. [dostęp 2020-03-22]. (fr.).
  7. 4th Forum for African Women Political Leaders at Yale University. mujeresporafrica.es, 2017-05-11. [dostęp 2020-03-22]. (ang.).
  8. Martin Mateso: Légalisation de la polygamie en Guinée: "Un coq pour dix poules?" Non merci, clame une députée. francetvinfo.fr, 2019-01-09. [dostęp 2020-03-22]. (fr.).
  9. Mildred Europa Taylor: Guinea becomes latest African country to legalise polygamy. face2faceafrica.com, 2019-01-08. [dostęp 2020-03-22]. (ang.).