Przejdź do zawartości

Naparstnica żółta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naparstnica żółta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

naparstnica

Gatunek

naparstnica żółta

Nazwa systematyczna
Digitalis lutea L.
Sp. pl. 2:622. 1753
Synonimy
  • Digitalis argyrostigma hort..
  • Digitalis lutea var. grandiflora hort.[3]

Naparstnica żółta (Digitalis lutea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (według systemów XX-wiecznych do trędownikowatych). Występuje w górach zachodniej i południowej Europy[3]. W Polsce rzadko uprawiana. Na zachodzie można spotkać jej zdziczałe formy (efemerofit). Prawdopodobnie kenofit.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostan
Pokrój
Wieloletnia roślina zielna, osiąga wysokość do 80 cm. Cała roślina jest naga.
Liście
Błyszczące i nagie.
Kwiaty
Osadzone na łodydze na nagich szypułkach. Korona kwiatu rurkowatodzwonkowata, długości do 2 cm, przeważnie cytrynowożółta. Górna warga korony ma 2 trójkątne łatki, dolna 3, środkowa z nich jest dłuższa. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina trująca: Trujące jest ziele naparstnicy żółtej.

Zastosowanie i uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna chętnie uprawiana w ogródkach przydomowych. Jest łatwa w uprawie, w Polsce jest w pełni mrozoodporna. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym i żyznej, przepuszczalnej glebie. Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią, można też przez podział rozrośniętych kęp. Po przekwitnięciu obcina się kwiatostany u samej podstawy, co pobudza rozwój nowych pędów. W przypadku, gdy nie usunie się kwiatostanów, samorzutnie rozsiewa się w ogrodzie[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
  4. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.