Napięcie uziomowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Napięcie uziomowe, potencjał uziomowy[1] (ang. earthing-conductor voltage (to earth)[2]) napięcie przewodu uziemiającego, czyli napięcie między przewodem uziemiającym a ziemią odniesienia. Wyznacza się go jako spadek napięcia na uziemieniu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Julian Wiatr, Marcin Orzechowski, Poradnik projektanta elektryka. Podstawy zasilania budynków mieszkalnych, użyteczności publicznej i innych obiektów nieprzemysłowych w energię elektryczną, Dom Wydawniczy MEDIUM, Warszawa 2008, ISBN 978-83-919132-3-9, s. 435.
  2. IEV ref 195-05-07.
  3. Praca zbiorowa: Słownik terminologiczny elektryki: Aparaty elektryczne wchodzące w skład urządzeń rozdzielczych, Część 2, Instytut Elektrotechniki, Warszawa 1989.