Natalia Bojko
| Data i miejsce urodzenia |
7 września 1989 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Alma Mater |
Uniwersytet Lwowski |
Natalia Andrijiwna Bojko (ukr. Наталія Бойко; ur. 7 września 1989 we Lwowie) – ukraińska polityk i menadżerka. Wiceminister energetyki i przemysłu węglowego Ukrainy (2017–2019). Członkini Rady Nadzorczej NJSC Naftohaz Ukrainy.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
W 2011 roku ukończyła studia na Wydziale Prawa Lwowskiego Narodowego Uniwersytetu im. Iwana Franki uzyskując tytuł magistra prawa z wyróżnieniem[1][2][3][4].
Studiowała na Wydziale Prawa Uniwersytetu Humboldta w Berlinie na stypendium Erasmusa w ramach programu „Prawo niemieckie i europejskie”[5].
W 2015 roku studiowała w Institute of Energy Economics of Tokyo (Japonia) – IEEJ na kierunku „Energy Policy”[6][7].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Do 2015 roku pracowała we Frankfurcie nad Menem (Niemcy) w firmie Environmental Resources Management[8][9].
W latach 2015–2019 pracowała w Administracji Prezydenta Ukrainy, w szczególności zajmowała stanowisko doradcy Administracji[10].
Od 22 lutego 2017 r. na wniosek Ministra Energii i Przemysłu Węglowego Ukrainy Ihora Nasałyka pełni funkcję wiceministra ds. Integracji europejskiej[11]. W Ministerstwie Energii odpowiadała za koordynację współpracy z UE w dziedzinie energetyki, z organizacjami międzynarodowymi i MIF (w tym Bankiem Światowym, EBOiR, EBI i in.)[12][13].
Dla rządu odpowiadała za przygotowanie Narodowej Strategii Energetycznej Ukrainy do 2035 roku[14][15].
Od 27 września 2017 r. członkini Prezydium Komitetu Zrównoważonej Energii ONZ[16].
W dniu 11 września 2019 roku została wybrana na członka Rady Nadzorczej Naftohaz Ukrainy jako przedstawiciel państwa.
5 listopada 2019 roku została powołana na doradcę premiera Ukrainy Oleksija Honczaruka[17].
21 maja 2020 roku została powołana na doradcę premiera Ukrainy Denysa Szmyhala[18].
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
Po przedterminowym wygaśnięciu mandatu deputowanej ludowej Iryny Łucenko, Natalia Bojko miała zostać posłem ludowym i wejść do parlamentu, ale zdecydowała się zrezygnować i ustąpiła miejsca Wołodymyrowi Wiatrowyczowi[19][20].
Była na liście wyborczej partii „Solidarność Europejska” Petra Poroszenki pod numerem 24[19].
Działania społeczne[edytuj | edytuj kod]
Brała udział w Euromajdanie w 2014 r., a także w pikiecie pod Komisją Europejską, podczas której rozwiązano kwestię zniesienia wiz UE dla Ukrainy[21].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
W 2017 roku otrzymała nagrodę „Ukraina 30 poniżej 30 lat” według KyivPost[22].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Ojcem Natalii Bojko jest Andrij Bojko. Od 12 stycznia 2017 do 28 kwietnia 2019 – członek Naczelnej Rady Sądownictwa, doktor nauk prawnych, prof.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Заступницею міністра енергетики стала менеджер Нацради реформ [online], Українська правда [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ Заступником міністра енергетики призначили львів’янку Наталію Бойко [online], tvoemisto.tv [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Міністерство енергетики та вугільної промисловості України :: Інтерв'ю заступника Міністра з європейської інтергації Наталії Бойко інтернет виданню Європейська правда 1 березня 2017 року [online], mpe.kmu.gov.ua [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Наталія Бойко: Шлях до енергетичної незалежності є складним і тривалим [online], Business Woman, 17 kwietnia 2019 [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ Сергій Сидоренко, "На цій посаді я готова рік поекономити" – нова заступниця міністра енергетики [online], www.eurointegration.com.ua, 11 marca 2017 [dostęp 2020-12-11].
- ↑ 27-річну Наталію Бойко призначено заступником міністра енергетики з євроінтеграції [online], Голос Карпат [dostęp 2020-12-11].
- ↑ 27-річна львів'янка працюватиме заступником міністра енергетики | Новини Львова [online], dailylviv.com [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ Замість Луценко в Раду може пройти екс-заступник міністра енергетики [online], РБК-Украина [dostęp 2020-12-11] (ros.).
- ↑ 27-річна львів’янка стала заступницею міністра енергетики — Високий Замок [online], wz.lviv.ua, 22 lutego 2017 [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ «Я не зустрічалася з Коломойським і Ахметовим — видно, не дуже успішна заступниця міністра», — Наталія Бойко [online], hromadske.ua [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ Wiceminister energii Ukrainy dla E24: Budowa Nord Stream 2 może skutkować eskalacją wojny - Energetyka24 [online], www.energetyka24.com [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Бойко призначена заступником міністра енергетики з євроінтеграції [online], РБК-Украина [dostęp 2020-12-11] (ros.).
- ↑ Iwona Trusewicz-24 maja 2017, Rewolucja w energetyce Ukrainy [online], energianews, 24 maja 2017 [dostęp 2020-12-11] (pol.).
- ↑ Про схвалення Енергетичної стратегії України на період до 2035 року “Безпека, енергоефективність, конкурентоспроможність” [online], zakon.rada.gov.ua, 18 sierpnia 2017 [dostęp 2020-12-11].
- ↑ «Ми хочемо бачити Україну успішною, а енергетичний сектор — незалежним, європейським і конкурентоздатним» - Юридична Газета [online], yur-gazeta.com [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Заступницю Насалика обрали до бюро Комітету зі сталої енергетики ООН [online], www.ukrinform.ua [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ У Гончарука работает 4 штатных советника, 2 помощника и 21 советник на общественных началах [online], Интерфакс-Украина [dostęp 2020-12-11] (ros.).
- ↑ Скільки радників та помічників у міністрів уряду Шмигаля [online], Слово і Діло [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ a b Кандидат від “Євросолідарності” пояснила, чому “пропустила” В’ятровича в Раду [online], Українська правда [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ Наталія Бойко пояснила, чому поступилася мандатом В'ятровичу [online], LB.ua [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Доходи від бізнесу та батько – член ВРЮ. Що відомо про 27-річну кандидатку у заступниці Насалика [online], ТСН.ua, 22 lutego 2017 [dostęp 2020-12-11] (ukr.).
- ↑ Ukraine's Top 30 Under 30 | KyivPost - Ukraine's Global Voice [online], KyivPost [dostęp 2020-12-11].