Nawaga europejska

Nawaga europejska
	Eleginus nawaga
	(Koelreuter, 1770)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	dorszokształtne
Rodzina	dorszowate
Rodzaj	Eleginus
Gatunek	nawaga europejska
Synonimy
	Eleginus navaga (Walbaum, 1792); Eleginus navaga karaensis Essipov, 1941; Eleginus navaga navaga (Walbaum, 1792); Eleginus nawaga karaensis Essipov, 1941; Gadus callarias nawaga Walbaum, 1792; Gadus navaga Walbaum, 1792; Gadus nawaga Walbaum, 1792;
	Eleginus navaga (Walbaum, 1792); Eleginus navaga karaensis Essipov, 1941; Eleginus navaga navaga (Walbaum, 1792); Eleginus nawaga karaensis Essipov, 1941; Gadus callarias nawaga Walbaum, 1792; Gadus navaga Walbaum, 1792; Gadus nawaga Walbaum, 1792;
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nawaga europejska^[2], nawaga^[2] (Eleginus nawaga) – gatunek ławicowej ryby oceanicznej z rodziny dorszowatych (Gadidae), blisko spokrewniony z gatunkami rodzaju Gadus.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Występuje na północy Rosji i wschodniej Europy, w Morzu Białym, Morzu Barentsa, Morzu Karskim, Zatoce Kolskiej oraz ujściu rzeki Ob. Zamieszkuje płytkie wody przybrzeżne o miękkim dnie, najczęściej w pobliżu lodowców. Często wpływa do ujść i zatok przybrzeżnych i podąża daleko w górę rzek^[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzbiet ciemnobrązowy, a podbrzusze jasnoszare. Na całym ciele obecne są jaśniejsze plamki. Zazwyczaj dorasta do około 25–40 cm długości i niecałego kilograma masy ciała^[4], jednak populacja zamieszkująca Morze Białe jest stosunkowo mniejsza, dorasta do 15–25 cm długości. Zarówno samiec jak i samica żyją około 10–12 lat^[5]. Głównym pożywieniem nawagi są skorupiaki oraz drobne ryby.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Tarło odbywa się w sezonie zimowym, w małych płytkich zatoczkach lub w ujściach mniejszych rzek. Samica składa wtedy od 6 do 9 tysięcy jajek wprost do piaszczystego podłoża lub rozprasza po skalistym dnie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Eleginus nawaga, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
↑ Cheung, W.W.L., T.J. Pitcher, D. Pauly. A fuzzy logic expert system to estimate intrinsic extinction vulnerabilities of marine fishes to fishing. „Biol. Conserv.”. 124, s. 97-111, 2005.
↑ Cohen, D.M., T. Inada, T. Iwamoto, N. Scialabba. Gadiform fishes of the world (Order Gadiformes). An annotated and illustrated catalogue of cods, hakes, grenadiers and other gadiform fishes known to date. „FAO Fish. Synop.”. 125 (10), s. 425, 1990.
↑ Altman, P.L., D.S. Dittmer: Growth, including reproduction and morphological development. Federation of American Societies for Experimental Biology, 1962.

[itis-1] Eleginus nawaga, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Nikolski-2] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

[3] Cheung, W.W.L., T.J. Pitcher, D. Pauly. A fuzzy logic expert system to estimate intrinsic extinction vulnerabilities of marine fishes to fishing. „Biol. Conserv.”. 124, s. 97-111, 2005.

[cohen-4] Cohen, D.M., T. Inada, T. Iwamoto, N. Scialabba. Gadiform fishes of the world (Order Gadiformes). An annotated and illustrated catalogue of cods, hakes, grenadiers and other gadiform fishes known to date. „FAO Fish. Synop.”. 125 (10), s. 425, 1990.

[5] Altman, P.L., D.S. Dittmer: Growth, including reproduction and morphological development. Federation of American Societies for Experimental Biology, 1962.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]