Neoplan N407

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neoplan N407
ilustracja
Dane ogólne
Producent

Neoplan

Premiera

1983

Dane techniczne
Typy nadwozia

Autobus miejski klasy MINI

Układ drzwi

1-1-0
1-2-0

Liczba drzwi

2

Silniki

Mercedes-Benz OM 352

Moc silników

96 kW (130 KM)

Długość

7750 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

3000 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

52

Liczba miejsc siedzących

27

Neoplan N407 – najkrótszy autobus produkcji Neoplan. Zaprezentowany został po raz pierwszy w 1983 roku, kiedy od połowy lat 70. na rynku niemieckim nie było żadnego autobusu małej pojemności.

Jako pierwszy autobus MINI spełniał niemieckie standardy VÖV. Blisko ośmiometrowe nadwozie posiada dwoje drzwi o układzie 1-1-0 lub 1-2-0. Neoplan N407 na pokład zabiera 52 pasażerów, w tym 27 na miejscach siedzących (w zależności od wersji wyposażenia pojazdu).

W 1986 roku przeprowadzono modernizację modelu polegającą m.in. na zmianie wzoru ściany czołowej oraz na zmianie silnika. Autobusy te służyły w Polsce na bezpłatnych liniach autobusowych prowadzących do marketów. Jeden z Neoplanów służył do niedawna także m.in. w Skarżysku-Kamiennej. N407 dostarczane były do polskich przewoźników w latach 2001-2005.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stiasny Marcin, Atlas autobusów, Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008