Nerw pośladkowy dolny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Splot krzyżowy i odchodzące od niego nerwy. Nerw pośladkowy dolny podpisany Inferior gluteal

Nerw pośladkowy dolny (łac. nervus gluteus inferior) – w anatomii człowieka nerw głównie ruchowy, ale zawierający również włókna czuciowe, będący gałęzią długą splotu krzyżowego[1]. Jego włókna pochodzą z gałęzi brzusznych nerwów rdzeniowych L5, S1, S2. Wychodzi z miednicy przez dolną część otworu kulszowego większego, następnie biegnie przykryty przez mięsień pośladkowy wielki i tu dzieli się na gałęzie końcowe[1].

Unerwia mięsień pośladkowy wielki i część powierzchni tylnej stawu biodrowego[1].

Uszkodzenie tego nerwu skutkuje osłabieniem zdolności prostowania w stawie biodrowym, mogącym uniemożliwiać chodzenie po schodach, podnoszenie się z pozycji siedzącej czy skakanie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 117–119, ISBN 978-83-200-3258-1.