Niżni Jamnicki Staw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niżni Jamnicki Staw
Nižné Jamnícke pleso
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Słowacja

Wysokość lustra

1732 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

1,13 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


178 m
95 m

Głębokość
• maksymalna


8,1 m

Hydrologia
Rzeki wypływające

Jamnicki Potok

Rodzaj jeziora

karowe

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Niżni Jamnicki Staw”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Niżni Jamnicki Staw”
Ziemia49°12′13″N 19°46′16″E/49,203611 19,771111

Niżni Jamnicki Staw (słow. Nižné Jamnícke pleso, 1732[1] m n.p.m.) – jeden z dwu Jamnickich Stawów w słowackich Tatrach Zachodnich. Położony jest w górnej części Doliny Jamnickiej, na dolnym tarasie Kotła Jamnickich Stawów, pod zboczami Wołowca i Łopaty (poniżej Dziurawej Przełęczy). Znajduje się w zagłębieniu kotła lodowcowego. Od pozostałej części doliny oddzielony jest wałowatym wzniesieniem Stawiańskiego Wierchu. Pomiary wykonane w 1935 r. przez Jerzego Młodziejewskiego: głębokość 8,1 m, powierzchnia 0,952 ha, rozmiar 161 × 84 m. Nowsze pomiary (sprzed 1971 r.): powierzchnia 1,13 ha, rozmiar 178 × 95 m. Staw ma pojemność ok. 17 000 m³. Dno stawu ma dwa zagłębienia; ich głębokość – 3 m i 8,1 m. Staw zasilany jest przez niewielki potok spływający z Wyżniego Jamnickiego Stawu. Ze stawu wypływa zaś Jamnicki Potok. Otoczenie stawu jest trawiasto-kamieniste. Dawniej w okolicach stawu wypasali mieszkańcy miejscowości Kokawa. Od nazwy tej miejscowości pochodzi nazwa Kokawskich Ogrodów – porośniętego bujną roślinnością rozszerzenia dna doliny, położonego poniżej stawu. Od kiedy zaprzestano tu wypasu, okolice stawu stopniowo porastają kosodrzewiną.

To o tej okolicy pisał w 1862 r. Kazimierz Łapczyński: „Dolinka Do Dziurawego, całkowicie zasypana łomami granitów, dwoma szmaragdowymi jeziorami wiecznie na skrajny Rohacz spogląda”.

 Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Czasy przejścia podane na podstawie mapy[2].

Szlak niebieski – od autokempingu „Raczkowa” przez rozdroże Niżnia Łąka, Dolinę Jamnicką i Jamnicką Przełęcz na Wołowiec.
  • Czas przejścia z autokempingu do rozdroża w Dolinie Jamnickiej: 2:30 h, ↓ 2 h
  • Czas przejścia z rozdroża na Jamnicką Przełęcz: 1:45 h, ↓ 1:20 h
  • Czas przejścia z przełęczy na Wołowiec: 20 min, ↓ 15 min

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  2. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  • Zofia Radwańska-Paryska: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
  • Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.