Adiantum klinowate

Adiantum klinowate
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	telomowe
Gromada	naczyniowe
Klasa	paprocie
Podklasa	paprotkowe
Rząd	paprotkowce
Rodzina	orliczkowate
Rodzaj	adiantum
Gatunek	Adiantum klinowate
	Nazwa systematyczna
	Adiantum raddianum C.Presl; Tent. Pterid.: 158 (1836)
Synonimy
	Adiantum aemulum T.Moore; Adiantum baenitzii Rosenst.; Adiantum cuneatum Langsd. & Fisch.; Adiantum cuneipinnulum N.C.Nair & S.R.Ghosh; Adiantum cyclosorum T.Moore; Adiantum decorum T.Moore; Adiantum mexicanum C.Presl; Adiantum rubellum T.Moore; Adiantum weigandii T.Moore; Adiantum werckleanum Christ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adiantum klinowate, a. Raddiana^[4], niekropień klinowaty (Adiantum raddianum) – gatunek paproci z rodziny orliczkowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej, ale jako introdukowany rośnie w Afryce Południowej i Wschodniej, w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej^[3]. Jest uprawiany jako roślina ozdobna, w Polsce głównie jako roślina pokojowa i w szklarniach. Ze względu na dużą zmienność tego gatunku uzyskano liczne odmiany uprawne^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Liście: 3–4 krotnie pierzaste, listki wąskie, klinowate, cienkie. Zarodnia umiejscowiona na końcu listków.
Gatunki podobne: Jako roślina pokojowa jest uprawiane również nieco trudniejsze w uprawie adiantum właściwe (Adiantum capillus-veneris), charakteryzujące się bardziej delikatnymi liśćmi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ The Pteridophyte PhylogenyT.P.P. Group The Pteridophyte PhylogenyT.P.P., A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229 .
↑ ^a ^b ^c Adiantum raddianum C.Presl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-26].
↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 9. ISBN 83-214-1305-6.
↑ Elżbieta Zenkteler: Paprocie. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994, s. 99. ISBN 83-09-01604-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).

[ppgI-2] The Pteridophyte PhylogenyT.P.P. Group The Pteridophyte PhylogenyT.P.P., A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229 .

[powo-3] Adiantum raddianum C.Presl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-26].

[szwey-4] Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 9. ISBN 83-214-1305-6.

[zenk-5] Elżbieta Zenkteler: Paprocie. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994, s. 99. ISBN 83-09-01604-2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]