Nieves Fernandez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nieves Fernandez (ur. ok. 1906[1]) – filipińska nauczycielka i partyzantka z czasów II wojny światowej.

Była nauczycielką w Tacloban. Po japońskiej inwazji na Filipiny (japońska armia zajęła Tacloban 25 kwietnia 1941) zorganizowała i szkoliła oddział partyzancki liczący 110 osób. Początkowo uzbrojenie oddziału składało się z 3 amerykańskich karabinów oraz pewną ilość improwizowanej broni (karabiny z rur, granaty chałupniczej produkcji), w czasie walk uzupełnione było bronią zdobytą na Japończykach[1]. Sławne stało się używanie przez samą Fernandez noża-maczety bolo, którym zabijała japońskich żołnierzy w czasie walk[2][3].

Jej oddział sabotował linie zaopatrzenia japońskiej armii, napadał na obozy Japończyków i brał udział w wyzwalaniu zniewolonych przez Japończyków kobiet filipińskich. W czasie działań zabił około 200 Japończyków. Za jej głowę Japończycy wyznaczyli nagrodę 10 000 pesos[4].

Nóż bolo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The Lewiston Daily Sun - Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2023-09-27].
  2. The Female Faces of the Philippines' Resistance [online], Pacific Atrocities Education [dostęp 2023-09-27] (ang.).
  3. SOFREP, Nieves Fernandez: The Female Guerrilla Leader Who Defied the Japanese in WWII [online], SOFREP, 25 sierpnia 2023 [dostęp 2023-09-27] (ang.).
  4. HistoryBuff, Nieves Fernandez- the silent killer during World War II [online], Museum Facts, 31 marca 2021 [dostęp 2023-09-27] (ang.).