Nikołaj Truchnin
kontradmirał | |
Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1919 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca łączności Floty Północnej ZSRR |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | |
Odznaczenia | |
Nikołaj Iwanowicz Truchnin, ros. Николай Иванович Трухнин (ur. 16 grudnia 1919 we wsi Pokrowskoje w rejonie uchałowskim[1] guberni riazańskiej, zm. w 2003 w Petersburgu) – radziecki kontradmirał, specjalista w zakresie łączności.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Brał udział w II wojnie światowej.
W 1942 zespół okrętów, w skład którego wchodził niszczyciel „Razumnyj”, na rozkaz Stawki przeszedł Północną Drogą Morską z Władywostoku na Morze Barentsa. N. Truchnin pełnił służbę na niszczycielu w stopniu porucznika.
Po przejściu do pracy sztabowej zajmował się łącznością, biorąc m.in. udział w Operacji Petsamo-Kirkinesskiej.
Po wojnie ukończył studia w Akademii Marynarki Wojennej. W 1950 został skierowany do służby w polskiej Marynarce Wojennej (w artykułach wspomnieniowych pomija ten fakt: "С перерывами (после войны окончил Военно-морскую академию, некоторое время служил на Балтике) моя служба на Севере продолжалась почти двадцать лет"[2]).
Następnie dowodził służbą łączności Floty Północnej. Zajmował się m.in. utrzymywaniem łączności z atomowymi okrętami podwodnymi, opływającymi kulę ziemską i przechodzącymi pod lodami Arktyki.
W 1972 otrzymał nominację do stopnia kontradmirała. W latach 1972 – 1982 pełnił służbę w Instytucie Naukowo-Badawczym Łączności Marynarki Wojennej w Leningradzie. Następnie – po zakończeniu służby – pracował w Instytucie Arktycznym.
Ukończył studia w Instytucie Radioelektroniki Marynarki Wojennej im. A. S. Popowa[3]. Był laureatem Nagrody Państwowej ZSRR w 1975[4], kandydatem nauk wojenno-morskich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Jan Nalepa: Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1995. ISBN 83-11-08353-3.
- Rosyjskie drzewo genealogiczne. Dostęp 2014-01-17. r-g-d.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-02)].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 16 декабря - День преподобного Иоанна Молчальника - Новости - Рязанские ведомости, 16 декабря 2011 [online], rv.ryazan.ru [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-21] (ros.).
- ↑ ВОЕННАЯ ЛИТЕРАТУРА -[ Мемуары ]- Сб. На земле, в небесах и на море. Вып. 11 [online], militera.lib.ru [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ Военно-морской институт радиоэлектроники им. А.С.Попова. Прошлое и настоящее [online], eocean.ru [dostęp 2018-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-09] .
- ↑ Лауреаты Государственной премии СССР [online], flot.com [dostęp 2017-11-25] .